MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- 5271 sayılı CMK"nun 260. maddesi gereğince, katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunanlar için yasa yollarının açık olduğu ve sanık hakkında 5809 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kurulan hükmü temyize hakkı bulunduğu belirlenerek şikayetçi Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu vekilinin beraat kararına ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre şikayetçi Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II- Mahkemece 20.10.2015 tarihli ve 2015/158 Esas, 2015/633 Karar sayılı ilam ile kurulan hüküm sonrası dosyadan el çekildiğinden malen sorumlu vekilinin 14.12.2015 havale tarihli talebi üzerine verilen 15.12.2015 tarihli ek kararın hukuki değerden yoksun ve yok hükmünde olduğu gözetilerek, katılan ... İdaresi vekili ile sanık müdafiinin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre ise;
1.Dairemizce de kabul gören Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 08.04.2014 tarihli, 2013/7-591 Esas, 2014/171 Karar ve 16.05.2017 tarih, 2015/398 Esas ve 2017/272 Karar sayılı kararlarında ayrıntıları belirtildiği gibi; suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işleniş yer ve zamanı, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özellikler birlikte değerlendirilip, sanığın eylemlerini bir suç işleme kararının icrası kapsamında gerçekleştirip gerçekleştirmediği ve hakkında TCK"nun 43. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususlarının tartışılarak belirlenmesi bakımından;
Temyiz incelenmesine konu bu dosyaya ilişkin suç tarihinin 25.12.2014, iddianame düzenleme tarihinin 02.03.2015 olduğu,
Aynı gün incelenen Dairemizin 2019/829 Esas sırasında kayıtlı olan Buldan Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/124 Esas, 2015/214 Karar sayılı dosyasında suç tarihinin 22.01.2015, iddianame düzenleme tarihinin 25.02.2015 olduğu,
Yapılan UYAP sorgulamasında Denizli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin halen derdest olan 2015/414 Esas sayılı dosyasında suç tarihinin 11.02.2015, iddianame düzenleme tarihinin ise 29.06.2015 olduğu,
Bu dosyalardaki eylemlerin benzer suç vasfına yönelik olduğu gözetilerek suç tarihine ve işlenen suçun niteliğine göre adı geçen sanığın eylemlerinin TCK"nun 43. maddesi kapsamında zincirleme biçimde kaçakçılık suçunu oluşturup oluşturmadığının takdir ve değerlendirilmesi bakımından dosyaların incelenmesi, gerektiğinde birleştirilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
2. İddianame ile müsaderesi talep edilen nakil vasıtası hakkında olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi,
3. Dava konusu eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesinin yollamasıyla TCK"nun 54/4. madde ve fıkrası uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... İdaresi vekili ile sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.