22. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/28143 Karar No: 2016/1312 Karar Tarihi: 21.01.2016
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/28143 Esas 2016/1312 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2014/28143 E. , 2016/1312 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı, iş sözleşmesinin haklı olmayan sebeple feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayarm genel tatil ücret alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı, davanın reddini istemişlerdir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanınn kısmen kabulüne karar vermiştir. Temyiz: Kararı davalı vekili kanuni süresi içerisinde temyiz etmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Taraflar arasında fazla mesai alacağı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanıklarının beyanlarına itibarla tüm dönem için davacının günde üç saat fazla mesai yaptığının kabulüyle talep konusu alacak hesaplanmış ise de, davacı tanıkları tüm dönem davacıyla birlikte çalışmamıştır. Davanın taraflarının anlatımına, yapılan işin niteliğine ve tanık beyanlarına göre davacının günde iki saat fazla mesai yaptığı anlaşılmıştır. Buna göre, ortak çalışma dönemi ile sınırlı olarak günde iki saat üzerinden fazla mesai alacağının hesaplanması gerekir. Bunun dışında kalan dönem bakımından, yazılı belge bulunmadığından ve davacı tanıklarının da çalışma süresi haricindeki dönem için iş yerinde çalışma düzenini bilmesi mümkün olmadığından söz konusu dönem için fazla mesai ücret alacağının ispatlanamadığının kabulü gerekir. Açıklanan hususlar gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.