Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/275 Esas 2013/3406 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/275
Karar No: 2013/3406
Karar Tarihi: 20.02.2013

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/275 Esas 2013/3406 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mersin 9. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık karşılıksız yararlanma suçundan suçlu bulunmuştur. Ancak katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık, 6352 sayılı Kanunun geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, beraat etmiştir. Bu nedenle mahkeme kararı, temyiz edilmiştir. Yargıtay tarafından yapılan değerlendirmede, beraat kararının bozulması gerektiğine karar verilmiştir. 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Kanunun geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK.nun 223/4-a maddeleri uyarınca sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Kanunlar; 6352 sayılı Kanun, 1412 sayılı CMUK ve 5271 sayılı CMK'dır.

2. Ceza Dairesi 2013/275 E. , 2013/3406 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2012/295723
MAHKEMESİ : Mersin 9. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 27/09/2012
NUMARASI : 2012/1106 (E) ve 2012/977 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mersin Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 21/10/2008 tarihli ve 2008/12110 esas sayılı iddianamesinin başlık kısmında sevk maddesinin 5237 sayılı TCK.nun 142/1-f maddesi yerine aynı Kanunun 203/1. maddesi olarak gösterilmesi, başlık kısmında suç adının "Elektrik hırsızlığı" olarak gösterilmesi, metin bölümünde elektrik hırsızlığına dair anlatım bulunması karşısında elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçundan usulüne uygun açılmış bir dava bulunmadığı biçiminde değerlendirilemeyeceğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine katılınmamış, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Kanunun geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, esastan inceleme yapılarak yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Kanunun geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK.nun 223/4-a maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 20/02/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.