Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/4771 Esas 2022/2317 Karar Sayılı İlamı
Esas No: 2019/4771
Karar No: 2022/2317
Karar Tarihi: 15.02.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/4771 Esas 2022/2317 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2019/4771 E. , 2022/2317 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
A) 2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesi:
En son aralık ayında matrahlı beyanname verilmesi nedeniyle en aleyhe kabulle suç tarihinin 31.12.2009 olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen "2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanık ve müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
B) 2010 yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesi:
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık ve müdafisinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1) Sanığa ek savunma verilmeden cezasında TCK'nin 43. maddesi uyarınca artırım yapılması, yasaya aykırı,
2) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 15.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
