Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/2162 Esas 2015/20305 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/2162
Karar No: 2015/20305
Karar Tarihi: 16.11.2015

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/2162 Esas 2015/20305 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi         2015/2162 E.  ,  2015/20305 K.
"İçtihat Metni"

Y A R G I T A Y İ L A M I

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Sakarya 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 06/11/2014
NUMARASI : 2014/758-2014/1114

Davacı, Kurum işleminin iptaliyle, borçlu olmadığının tespitine, yetim aylığının kesildiği tarihten itibaren tekrar bağlanmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1-Yerel Mahkeme, davalı Kuruma 06/11/2014 tarihinde tefhim ve 16/12/2014 tarihinde tebliğ edilen kararı, 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 8. maddesi hükmüne göre (8) günlük süresinden sonra tarihinde temyiz edildiği gerekçesiyle, 17/12/2014 tarihli Ek Kararı ile temyiz istemlerinin reddine karar vermiştir.
Davalı Kurum, temyiz talebinin reddine dair ek kararı süresinde temyiz etmiştir.
6100 sayılı HMK"nın 294/3.maddesine göre "Hükmün tefhimi, her hâlde hüküm sonucunun duruşma tutanağına geçirilerek okunması suretiyle olur."
HMK"nın 297/2.maddesine göre "Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir."
Yerel Mahkemenin tefhim ettiği kısa karar (hüküm sonucu), HMK"nın 297/2.maddesindeki unsurları içerir biçimde yapılmadığından Yasa"da öngörülen (8) günlük temyiz süresinin geçtiğinden sözedilemez. Kaldı ki gerekçeli kararın tebliğ tarihine göre de temyiz talebi süresi içerisindedir. Hal böyle olunca, davalıların hükmü süresinde temyiz ettiği anlaşıldığından Yerel Mahkemenin temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararının bozularak kaldırılması ve 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 432/son maddesi gereğince asıl hükmün temyizini amaçlayan temyiz itirazlarının incelenmesi gerekir.
2-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı Kurumun yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yerel Mahkemenin davalı Kurumun temyiz isteminin reddine ilişkin 17/12/2014 tarihli ek kararının bozularak kaldırılmasına ve usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, 16/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.