Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2009/1647 Esas 2010/3813 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm her iki dava yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Toplanan delillerden eşini sürekli döven, eşinin yakınlarına hakaret eden davalı-karşılık davacı koca yanında; davacı-karşılık davalı kadının da kocasına sürekli hakaret ettiği, bebeği istemediği, intihara kalkıştığı, tarafların eşit kusurlu oldukları anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların çıkışı karşısında davalı-karşılık davacı kocada dava açmakta haklıdır. Bu şartlar alında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre davalı-karşılık davacı kocanın davasının da kabulü ile boşanmaya (TMK.md.166-1,2) karar verilecek yerde yetersiz gerekçe ile karşı davanın reddi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma sebebine göre davacı-karşılık davalı kadının kabul edilen boşanma davası ile fer’ilerine yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 01.03.2010 (Pzt.)