Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/33290 Esas 2018/741 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Marka Hakkına Tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanığın adli sicil kaydındaki Yalova 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 17.04.2012 gün, 2012/223 Esas ve 2012/507 sayılı kararının tekerrüre esas olduğunun gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık hakkında suç ve karar tarihinde yürürlükte bulunan 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/A-1, TCK’nın 53. ve 58. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle dava açıldığı halde, CMK"nın 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan iddianamede belirtilmeyen TCK’nın 43. maddesinin uygulanması suretiyle hüküm kurulması,
2-Kararın gerekçesinde sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği belirtilmesine karşın, hüküm fıkrasında CMK’nın 231. madde hükmü uygulanmamak suretiyle çelişkiye yol açılması,
Kabule göre de;
1-02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde değişiklik yapılarak madde içeriğinden “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin çıkarılması nedeniyle özel bir etkin pişmanlık hükmü olan (suç ve karar tarihinde yürürlükte bulunan) 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/7 maddesinin aynı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/A maddesinde düzenlenen satışa arz etme veya satma suçu yönünden de uzlaştırma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi, uzlaştırmanın soruşturma ve kovuşturmalarda mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu bir maddi ceza hukuku ve ceza muhakemesi hukuku kurumu olması karşısında, sanık hakkında 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik CMK’nın 253 ve 254. maddelerinin uygulanması zorunluluğu,
2- Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 15.05.2013 yerine 2013 olarak yazılması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın, temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 25.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.