11. Hukuk Dairesi 2014/16151 E. , 2015/1581 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 09.07.2014 tarih ve 2014/35-2014/203 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2011/47849 sayılı "..." ibareli marka tescil başvurusuna davalı şirketin itiraz ettiğini, ... Dairesi Başkanlığının itiraza dayanak "..." ibareli markalar ile başvuru konusu müvekkili markasını benzer görerek 35. sınıf hizmetler yönünden tescil başvurusunu reddettiğini, Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kuruluna yaptıkları itirazın da kabul edilmediğini, müvekkili markasının asli unsur "..." ve tekstilin kısaltılmış hali olan tali unsur "..." ibaresinden oluştuğunu, müvekkilinin ticaret ünvanı da olan "..." ibaresi üzerinde daha önceki markasal kullanıma dayalı üstün hakkının bulunduğunu, davaya konu başvurunun seri marka amacı taşıdığını, 35. sınıf hizmetler yönüden markaların karıştırılmayacağını ileri sürerek ... "nun 2013-M-6005 sayılı kararının iptalini, 2011/47849 sayılı müvekkili markasının tescil işlemlerinin tüm sınıflarda devamını talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, redde mesnet davalı şirket markalarının en son 06.11.2009 tarihinde başvurusunun yapıldığını, dava konusu tescil başvurusunun ise 07.06.2011 tarihini taşıdığını, taraf markalarının iltibasa neden olacak derecede benzer olduğunu ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, gerçekte davacının değil müvekkilinin "..." ibaresi üzerinde hak sahibi olduğunu, bu ibareden müteşekkil markaların müvekkili adına tescil edildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, başvuruya konu marka ile redde mesnet markalar arasında iltibasa sebep olacak derecede benzerlik bulunduğu, davacının kazanılmış hak iddiasına dayanak olarak ileri sürdüğü "..." ibareli markalarına değil davalı şirketin tescilli "..." ibareli markalarına yaklaştığı, davalı Kurum kararının hukuka uygun olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 09.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
