Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/35959 Esas 2022/2270 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kamu kurum ve kuruluşlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

İstanbul 19.Ağır Ceza Mahkemesinin 13.04.2017 tarihli, 2015/228 Esas ve 2017/96 karar sayılı ilamı ile nitelikli dolandırıcılığa teşebbüs suçundan sanık hakkındaki verilen mahkumiyet hükmünün katılan vekili ve sanık müdafisi tarafından istinaf edilmesi üzerine; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 21. Ceza Dairesinin 04.04.2018 tarihli, 2018/4 Esas ve 2018/291 Karar sayılı ilamı ile duruşma açılarak ilk derece mahkemesince tayin edilen cezadan daha ağır bir cezaya hükmedilmiş ise de; sanığın savunması alınmadan, 5271 sayılı CMK’nin 282/1-f maddesindeki “Sanık, müdafii, katılan ve vekilinin davetiye tebliğ edilmesine rağmen duruşmaya gelmemesi hâlinde duruşmaya devam edilerek sanığın sorgu tutanakları anlatılmak suretiyle dava yokluklarında bitirilebilir. Ancak, 195 inci madde hükümleri saklı kalmak üzere, sanık hakkında verilecek ceza, ilk derece mahkemesinin verdiği cezadan daha ağır ise, her hâlde sanığın dinlenmesi gerekir” şeklindeki düzenlemeye aykırı karar verilmek suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması;
Yasaya aykırı, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen Bölge Adliye Mahkemesi hükmünün bu sebepten dolayı 5271 sayılı CMK'nın 302/2-5, maddeleri uyarınca BOZULMASINA, dosyanın İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 21. Ceza Dairesine gönderilmesine, 15.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.