MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ücret, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesini 15.06.2012 tarihinde maruz kaldığı hakaret nedeniyle haklı nedenle feshettiğini belirterek, kıdem tazminatı ve bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının 15.06.2012"de yapılan hakaret nedeniyle iş sözleşmesini feshettiğini bildirse de çalışmaya devam ettiği, 03.08.2012"de iş sözleşmesini feshettiği bu nedenle haklı neden oluştuktan sonraki 6 iş günü içerisinde fesih gerçekleştirmediğinden yapılan feshin haksız olduğu gerekçesiyle kıdem tazminatı isteğinin reddine, yazılı gerekçelerle fazla çalışma, genel tatil ve yıllık izin ücreti alacaklarının kabulüne, ücret alacağı talebinin ise reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshi uyuşmazlık konusudur.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda işçinin iş sözleşmesini derhal fesih hakkını, 4857 sayılı İş Kanunu"nun 26. maddesindeki hak düşürücü süre içinde kullanmadığı gerekçesiyle kıdem tazminatı talebinin reddine karar verilmiş ise de, mahkemenin bu kabulü yerinde değildir. Fesih hakkı iş sözleşmesini derhal veya belirli bir sürenin geçmesiyle ortadan kaldırabilme yetkisi veren bozucu yenilik doğuran ve karşı tarafa yöneltilmesi gereken bir haktır. Fesih iradesi karşı tarafa ulaştığı anda sonuç doğurur. Dolayısıyla bir iş ilişkisinde süreli fesih söz konusu olsa dahi fesih iradesinin açıklandığı tarih hak düşürücü sürenin belirlenmesi açısından önem arz eder. Davacı feshe konu olaydan üç gün sonra fesih iradesini işverene bildirilmiştir. Davacının somut olayda iş sözleşmesini haklı nedenle fesih hakkından zimnen vazgeçtiğine ilişkin bir olgu bulunmadığı gibi, tam aksine işverene gönderdiği fesih yazısında haklı fesih nedenlerine ayrıntılı şekilde temas etmiştir. Dolayısıyla somut olay açısından hak düşürücü sürenin geçtiğinden bahsedilemez. Mahkemece bu olgular gözetilmeksizin yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde kıdem tazminatı isteğinin reddine karar verilmesi isabetsizdir.
3-Davacı işçinin fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı konusunda da taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Yerel mahkemece davacı lehine fazla çalışma ücreti alacağına hükmedilmiş ise de; tüm dosya kapsamı ve özellikle işyerine giriş ve çıkış kayıtları nazara alındığında davacının fazla çalışma olgusunu kesin ve inandırıcı şekilde kanıtlayamadığı görülmektedir. Davacının arızi olarak yaptığı fazla çalışmalara ilişkin ücretlerinde ödendiği ücret bordrolarından anlaşıldığına göre buna yönelik talebin reddi gerekirken kabulü hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 20.01.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.