Danıştay 4. Daire 2020/788 Esas 2020/4813 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/788
Karar No : 2020/4813

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, hakkında düzenlenen vergi tekniği raporuyla başka bir şahıs adına mükellefiyet tesis ettirilerek komisyon karşılığında sahte fatura düzenlediğinden bahisle takdir komisyonu kararına istinaden üç kat vergi ziyaı cezalı 2010 ve 2011 yıllarına ilişkin gelir vergisi ile 2010/7-9, 10-12 ve 2011/1-3, 4-6, 7-9 dönemlerine ilişkin geçici verginin kaldırılması istenilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Bölge İdare Mahkemesinin temyize konu kararıyla; … hakkında düzenlenen … sayılı ve ... tarihli Vergi Tekniği Raporunun incelenmesinden, anılan mükellefin belirtilen tutardaki işlemleri yapabilecek iş yeri büyüklüğüne ve organizasyona sahip olmaması, mal ve hizmet satın alındığı belirtilen firmaların tümü hakkında olumsuz tespitlere yer verilmiş olması ve ...'ın, firmanın kendi üzerine …'a yardım amaçlı olarak kurulduğu, bahsedilen mal alım ve satışlarından hiçbir bilgisinin olmadığı şeklindeki ifadeleriyle diğer bütün ifadeler ve inceleme ile ilgili olarak ...'ın davet edilmesi üzerine, müfettişliğe ... ile birlikte geldiğinin tespiti ve raporda belirtilen tespitlerle, ...'ın ifadesinde uyumsuzluklar olduğu dikkate alındığında, söz konusu mükellefin gerçek bir ticari faaliyetinin bulunmadığı ve ... ile adi ortalık şeklinde, sahte fatura düzenlemek suretiyle komisyon geliri elde ettiği sonucuna ulaşıldığından yapılan tarhiyatlarda hukuka aykırılık görülmediği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle istinaf başvurusunun kabulüne, mahkeme kararı kaldırılarak davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Atık ve hurda toptan ticareti işi ile iştigal ettiği,ortağı ve temsilcisi olduğu firmasında faaliyetini yürütmekte iken 2010 yılında yanında şöför olarak ... isimli kişiyi istihdam ettiği, bu şahsın bir yıl çalıştıktan sonra kendi adına mükellefiyet tesis ettirerek hurda alım satım işine başladığı, hatta davacı ile alışverişte bulundukları, beş altı mükellef tarafından aynı arsa ve aynı adres kullanılarak faaliyette bulunulduğu, …'ın bir süre sonra işlerinin bozularak faaliyete son verdiği, müfettişe kendisi ile ilgili verdiği ifadelerin yalan ve iftira olduğu, geçmişe dönük olarak adına mükellefiyet tesis edilmesinin de yasal olmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar Danıştay bozma kararı esas alınarak verilen mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge İdare Mahkemesi kararlarının Danıştay tarafından bozulması halinde, Bölge İdare Mahkemesince bozmaya ilişkin kararlar üzerine yeniden verilen kararlara karşı yapılan temyiz başvuruları, bozma kararındaki esaslara uyulup uyulmadığı yönünden incelenebilecektir.
Temyiz istemine konu kararın Danıştay Dördüncü Dairesinin 13/02/2019 tarih ve E:2018/559, K:2019/1141 sayılı kararındaki esaslar doğrultusunda verildiği anlaşıldığından, temyiz konusu karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 24/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.