Nitelikli dolandırıcılık - nitelikli dolandırıcılığa teşebbüs - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/4756 Esas 2018/3084 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, nitelikli dolandırıcılığa teşebbüs
HÜKÜM : 1-TCK"nın 158/1-g, 62, 52/2-4, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet (6 kez ayrı ayrı)
2- TCK"nın 158/1-g, 35, 62, 52/2-4, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet (6 kez ayrı ayrı)

Nitelikli dolandırıcılık ve nitelikli dolandırıcılığa teşebbüs suçlarından sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıkların ... veya ... isimli internet sitelerinden otomobil satacağına dair ilanlar verdikleri, katılanların da bu ilanlar üzerine sanıklara para gönderdikleri, paraları çeken sanıkların ortadan kayboldukları, böylece sanıkların hileli hareketlerle haksız menfaat temin etmek suretiyle katılanlara karşı nitelikli dolandırıcılık ve katılan ...’a karşı nitelikli dolandırıcılığa teşebbüs suçunu işlediklerinin iddia edildiği olayda, sanık, katılan ve tanık beyanları ile dosya kapsamına göre, suçların sanıklar tarafından işlendiği sabit olmakla bu gerekçelere dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik bulunmamıştır.
Sanığa yüklenen eylemlerin, Yargıtay CGK"nın 16/04/2013 tarih ve 2012/15-1407; 2013/140 E. K. sayılı kararında da vurgulandığı üzere; 5237 sayılı TCK"nın 158/1-f maddesinde öngörülen bilişim sistemlerinin araç olarak kullanmak suretiyle dolandırıcılık suçu kapsamında kaldığı gözetilmeden saç vasfında yanılgıya düşmek suretiyle basın ve yayın araçlarının sağladığı kolaylıktan yararlanmak suretiyle dolandırıcılık suçundan hüküm kurularak eksik ceza tayin edilmiş ise de, aleyhe temyiz bulunmadığından bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanıkların suçların sabit olmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA, 07/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.