MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın 11/05/2016, 08/06/2016 ve 10/07/2017 tarihli istemlerinin eski hale getirme ve temyiz mahiyetinde olduğu ve CMK"nın 42. maddesine göre hükmün temyizi aşamasında ileri sürülen eski hale getirme istemi hakkında Dairemizce ve öncelikle karar verilmesi gerektiği ve 17/07/2017 tarihli ek kararın yok hükmünde olduğu belirlenerek; sanığın yokluğunda verilen kararın sanığın son bildirdiği adrese MERNİS şerhi olmadan tebliğ edilmesi gerektiği halde, MERNİS şerhi verilerek Tebligat Kanunu’nun 21. maddesine göre 17/12/2015 tarihinde yapılan tebligatın usulsüz olarak tebliğ edildiği gözetilerek, sanığın öğrenme üzerine yaptığı temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA, 06/12/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.