Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2020/1030 Esas 2020/3148 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/1030
Karar No: 2020/3148

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2020/1030 Esas 2020/3148 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi         2020/1030 E.  ,  2020/3148 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi
    İLK DERECE
    MAHKEMESİ : İstanbul 7. Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki sıra cetveline itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    - K A R A R -

    Davacı vekili, borçlunun hak ve alacakları üzerine koyulan haciz sonrası sıra cetveli düzenlendiğini ancak paylaşıma konu bedelin üzerinde davalı lehine garamaten paylaştırma yapıldığını, davalının haczinin düşmüş olduğunu ayrıca kamu alacağı niteliğinde de olmadığını öne sürerek sıra cetvelinin iptalini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, paylaştırmanın usulüne uygun olduğunu öne sürerek şikayetin reddini istemiştir.
    İlk derece mahkemesince davalı TMSF’nin alacağının imtiyazlı olmadığından bahisle davanın kabulüne karar verilmiştir.
    İlk derece mahkemesi kararına davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi tarafından, davalı TMSF’nin alacağının yasanın imtiyaz tanıdığı alacaklardan olmadığı bu yönüyle ilk derece mahkemesi kararının doğru olduğu ancak mahkemece hükmün yanlış kurulduğundan bahisle hüküm kaldırılıp yeniden esas hakkında karar verilerek, davacının İstanbul 14. İcra Müdürlüğünün 2015/32217 Esas sayılı dosyasında düzenlenen 07.10.2016 tarihli sıra cetveli kararına itirazının kabulüne karar verilmiştir.
    Bu karara karşı süresinde davalı vekilince süresinde temyiz yoluna başvurulması üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davalı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA,19.12.2005 günlü ve 5411 Sayılı Bankacılık Kanunu"nun 140. maddesi gereğince davalıdan harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 21.10.2020 tarihinde kesin olarak oy birliği ile karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.