Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18583 Esas 2020/3812 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18583
Karar No: 2020/3812
Karar Tarihi: 25.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18583 Esas 2020/3812 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Karar, kasten yaralama suçu nedeniyle mahkumiyet kararı vermiştir. Sanığın tahrik hükümlerinden yararlanmasına karar verilmiştir, ancak indirim oranının fazla olduğu iddiasıyla temyiz edilmiştir. Temyiz mahkemesine göre, temyiz konusu olan bu maddeye yönelik itiraz yerinde değildir. Ancak sanığın tekerrüre esas sabıkası olduğu dikkate alınarak cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi gerektiği ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiği gözetilmemiştir. Bu nedenle karar bozulmuş, ancak yeniden yargılamayı gerektirmediği için hükümler düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 3., 53., 58/6. ve 58/7. maddeleri; 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’un 321. ve 322. maddeleri söz konusu olmuştur.

3. Ceza Dairesi 2019/18583 E. , 2020/3812 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında ilk haksız hareketin belli olmaması nedeni ile tahrik hükümlerinin uygulanmasında 5237 sayılı TCK"nin 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesine uygun olarak (1/4) oranında indirim yapılması yerine yazılı şekilde (1/2) oranında indirim yapılmak suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından ve yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Tekerrüre esas sabıkası olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58/6. maddesi gereğince cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi ile birlikte, TCK"nin 58/6-7. maddesi uyarınca cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin de uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, TCK"nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin fıkranın devamına "ve TCK"nin 58/6-7. maddesi uyarınca cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.