Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2011/23721 Esas 2013/3335 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/23721
Karar No: 2013/3335
Karar Tarihi: 20.02.2013

Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2011/23721 Esas 2013/3335 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir davada, sanık kasten yaralama ve hakaret suçlarını işlemiş ve mahkum edilmiştir. Ancak, kararın yazılışında 5237 sayılı TCK’nun 125. Maddesinin 4. fıkrasının, zincirleme suç hükümlerini düzenleyen 43. maddesinden önce uygulanması gerektiği gözetilmemiş ve mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanmamıştır. Bununla birlikte, sanığın diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş ve hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir:
- 5237 sayılı TCK’nun 125. Maddesi: Hakaret suçunu tanımlamaktadır.
- 5237 sayılı TCK’nun 43. Maddesi: Zincirleme suç hükümlerini düzenlemektedir.
- 5237 sayılı TCK’nun 53. Maddesi: Hapis cezasının infazı sırasında uygulanacak güvenlik tedbirlerini düzenlemektedir. 1. fıkrasının ‘a,b,d,e’ bentlerindeki haklardan yoksun bırakılmanın hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 53/1-c maddesinde belirtilen kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin ise aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca koşullu salıverme tarih

2. Ceza Dairesi 2011/23721 E. , 2013/3335 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Hakaret suçunun alenen işlenmesi nedeniyle uygulanan 5237 sayılı TCK.nun 125.maddesinin 4.fıkrasının, zincirleme suç hükümlerini düzenleyen aynı kanunun 43.maddesinden önce uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi sonuca etkili görülmemiş, sanığın adli sicil kaydındaki mahkumiyeti nedeniyle mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanması gerektiğinin nazara alınmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
5237 sayılı TCK.nun 53.maddesinin 1.fıkrasının ‘a,b,d,e’ bentlerindeki haklardan yoksun bırakılmanın hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 53/1-c maddesinde belirtilen kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin ise aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca koşullu salıverme tarihine kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK.nun 321.maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanunun 322.maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan;
5237 sayılı TCK.nun 53.maddesinin 1.fıkrasının ‘a,b,d,e’ bentlerindeki haklardan yoksun bırakılmanın hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 53/1-c maddesinde belirtilen kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin ise aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca koşullu salıverme tarihine kadar sürmesine karar verilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/02/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.