Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2014/16810 Esas 2015/1562 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 29/04/2014 tarih ve 2010/779-2014/106 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalıların tarafların ortağı olduğu limited şirketin müdürleri olduğunu, usulsüz ve basiretsiz eylemlerinin bulunduğunu ileri sürerek, davalıların müdürlük görevlerinden azline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, Asliye Ticaret Mahkemesi"nin 21/12/2010 tarihli kararı ile şirketin fesih ve tasfiyesine karar verildiği ve şirkete tasfiye memuru atandığı, bu kararın kesinleştiği, şirketin fesih ve tasfiyesine karar verilmiş ve şirkete tasfiye memuru atanmış olmakla görevden azli istenen müdürlerin müdürlük görevi sona ererek yönetim yetkisinin tasfiye memuruna geçtiği gerekçesi ile dava konusuz kaldığından davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına, yargılama giderleri yönünden ise davacının davada davalı müdürlerin haklı sebeplerle azlini istediği, buna gerekçe olarak da davalı müdürlerin şirketi yönetemedikleri, gayri faal hale getirdikleri ve şirketi haksız olarak borçlandırdıkları iddialarını ileri sürdüğü ancak iddialarını kanıtlayamadığı, dosyaya sunulan belgelerin bu iddia ile örtüşmediği gerekçesi ile davacı tarafından yapılan yargılama giderinin kendi üzerinde bırakılmasına karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 09/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.