Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/2539 Esas 2020/5670 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2539
Karar No: 2020/5670
Karar Tarihi: 16.06.2020

Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/2539 Esas 2020/5670 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, suç üstlenme, basit yaralama, mala zarar verme ve alkol/uyuşturucu etkisiyle araç kullanma gibi suçlardan sanıkların mahkumiyetine karar verdi. Basit yaralama suçuna ilişkin hükümlerin yanı sıra Turgay'a verilen adli para cezasına ilişkin temyiz talebi reddedildi. Ancak, alkol/uyuşturucu etkisiyle araç kullanma suçuna ilişkin hükümdeki hata nedeniyle mahkeme kararı bozuldu. Sanıkların suç işlemeye azmettirme suçuna ilişkin temyiz itirazları ise reddedildi.
Yukarıdaki kararda, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümlerinin kesin olduğundan ve temyizinin mümkün olmadığından bahsedilmiştir. Ayrıca, TCK'nın 179/3'üne yapılan bir yollama hatası nedeniyle alkol/uyuşturucu etkisiyle araç kullanma suçuna ilişkin hüküm değiştirilmiştir. Kararda ayrıca, TCK 206. madde gereği sürücünün alkol/uyuşturucu etkisindeyken yalan beyanda bulunmasının suç olarak kabul edilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Detaylı kanun maddeleri:
- 6217 Sayılı Kanun: Yargıtay, Bölge Adliye Mahkemesi ve İlk Derece Mahkemelerinin Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanun
- 5320 Sayılı Kanun: Ceza Muhakemesi Kanunu
- TCK 179/2: Alkollü araç kullanma suçu
- TCK 206: Yalan yere tanıklık veya yalan niteliğindeki belge düzenleme suçu

13. Ceza Dairesi 2020/2539 E. , 2020/5670 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Suç üstlenme, basit yaralama, mala zarar verme, alkol ve uyuşturucu madde etkisi altındayken araç kullanma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanıklar hakkında basit yaralama suçundan kurulan hükümlere ve sanık ... yönünden mala zarar verme suçuna ilişkin kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanıklar hakkında basit yaralama suçlarından ve Turgay hakkında mala zarar verme dolayı tayin edilen adli para cezalarına ilişkin hükümlerin, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanıkların temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında alkol veya uyuşturucu madde etkisi altındayken araç kullanma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanık hakkında alkol veya uyuşturucu madde etkisi altındayken araç kullanma suçundan suçundan ceza tayin edilirken uygulama maddesinin TCK’nın 179/3 yollamasıyla 179/2 olarak yazılması gerekirken sehven 271. maddesinin yazıldığı görülmekle maddi hatanın mahalinde düzeltilmesi olanaklı görülerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanığın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
III-Sanıklar..."in suç işlemeye azmettirme suçuna yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Temyiz dışı sanık ..."ın yapılan ölçümünde 0 promil alkol tespit edildiği, sürücünün kendisinin olduğunu söylediğinde "alkol ve uyuşturucu maddenin etkisi altındayken araç kullanma" suçunun oluşmayacağı bu itibarla eyleminin resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan suçunu oluşturacağından TCK 206. maddesinden savunma hakkı verilerek hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza bakımından kazanılmış hakkının korunmasına, 16/06/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.