Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/5488 Esas 2019/3410 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının bozmaya uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
- KARAR -
Davacı vekili, davacının davalıya sattığı ürünlerin bedelinin tahsili için yapılan takibin davalının itirazı ile durduğunu belirterek davalının vaki itirazının iptali ile 5.827,47 TL alacağın takip tarihinden itibaren işlemiş avans faizi ile birlikte tahsiline, takibin devamına ve %40"tan az olmamak üzere icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, tarafların tedarikçi satın alma sözleşme ve genel satın alma şartnamesi imzalayarak 2007-2011 yılları arasında çalıştıklarını, davacının herhangi bir mal teslim etmemesine rağmen çeşitli tutar ve tarihlerde faturalar düzenleyerek alacak iddiasında bulunduğunu, davalının da itiraz ederek bu faturaları iade ettiğini belirterek davanın reddine ve %40 oranında kötü niyet tazminatına karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 02/05/2016 tarih, 2016/1338 Esas, 2016/8018 Karar sayılı ilamı ile davalının davacıyı borçlandırdığı faturaların dayanak belgelerinin dosya içerisinde mevcut olmadığı, eksik inceleme ve delil takdirinde hataya düşülerek karar verilmesinin doğru olmadığı gerekçesiyle bozulması üzerine mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama ve alınan bilirkişi raporuna göre, sözleşme hükümleri gereğince daha önce davalı tarafça düzenlenen faturaların davacı tarafından defterine işlendiği, bu faturaları aynen kendi defterine işleyen davacının sözleşmeyi inkarının dinlenemeyeceği, davalının söz konusu mal teslimi hizmeti vermiş sayılacağı, bu durumda esasen davalının davacıya borçlu olmadığı, ancak ilk kararı temyiz etmediği için davacı yönünden kazanılmış hak dikkate alınarak davanın kısmen kabulü ile takibin davacı tarafından ilk kararda ispatlanan 1.626,35 TL asıl alacak ve bu asıl alacağın takip tarihinden itibaren 3095 sayılı Yasanın 2/2 maddesi uyarınca ve yıllık %16.50 oranını aşmamak kaydıyla avans faizi uygulanmak suretiyle devamına, likit olan alacağın %20’si oranında tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının kötü niyetli olduğu ispat edilemediğinden davalının tazminat talebinin reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyulmuşsa da bozma ilamının gereği yerine getirilmemiştir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporu yeterli inceleme ve araştırma içermeyip hüküm kurmaya elverişli değildir. Bozma ilamında davalının 6 adet fatura ile davacıyı borçlandırdığının anlaşıldığı, yalnızca bu faturaların dayanağı olan belgelerin dosya içerisinde mevcut olmadığı belirtilmiştir. Davalının salt fatura düzenlemesi alacağın varlığını ispata yeterli olmayıp, faturada belirtilen hizmetlerin yerine getirildiğini dayanak belgelerle ispatlaması gerekir. Sözleşmede hüküm bulunması hizmetlerin yerine getirildiğini ispata yeterli değildir. Mahkemece bu hususlarda hiç bir değerlendirme yapılmaksızın yetersiz bilirkişi raporu dayanak alınarak hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 22/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.