MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada (Kapatılan) Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 27/02/2014 tarih ve 2012/51-2014/32 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı, davalı ve fer"i müdahil vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı bankanın, dava dışı ..."nin dahilde işleme izin belgesi kapsamında gümrük vergilerine karşılık kesin ve süresiz teminat mektubunu müvekkiline verdiğini, dava dışı garanti edilen şirketin dahilde işleme hükümlerine aykırı davranması nedeniyle davalı bankanın teminat mektubunda garanti kapsamında bulunan Gümrük vergisi 33.246 TL, gümrük vergisi faizi 197.543,50 TL, KDV 47,791,47 TL, KDV faizi 283,969 TL, KKDF 8.312 TL, KDF cezai faizi 59.744 TL olmak üzere toplam 630.605,97 TL hazine alacağının nakde çevirme borcu altına girdiğini, bankanın yaptığı 80000 TL"lik ödemenin garameten paylaştırılmasıyla bakiye kalan 29.028,00 TL gümrük vergisi, 172.483,50 TL gümrük vergisi faizi, 41.729,47 TL KDV, 247.944,00 TL KDV faizi, 7257,00 TL Kaynak Kullanım Destek Fonu, KDF Cezai faizi 52.164,00 TL olmak üzere toplam 550.605,97 TL"nin avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı banka vekili ve fer"i müdahil ... vekili, teminat mektubunun limitinin 80.000,00 TL olduğunu, sadece KDV"nin garanti edildiğini, KDV"ye işleyecek faizin başlangıç tarihinin tespiti için rizikonun meydana geldiği tarihin açıklanmadığını, davacının mektubun tazminini sürümcemede bırakarak zararın artmasına sebebiyt verdiğini, teminat mektubunda faizin kanuni faiz olarak belirlendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, hükme dayanak yapılan bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalı banka tarafından davacıya verilen teminat mektubunda lehine garanti verilen şirketin KDV, KDV faizi, KKDF ve KKDF faizinin garanti altına alındığı, davacının teminat mektubunun tazmini talep ettiğinden davalı bankanın bu alacak kalemlerinden sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, KDV olarak 41.729,47 TL, KDV faizi olarak 247.944 TL, KKDF olarak 7.257 TL ve KKDF ceza faizi 52.164 TL olmak üzere toplam 349.094,47 TL"nin değişen oranlarda avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı, davalı ve fer"i müdahil vekili temyiz etmiştir.
(1) Dava, teminat mektubu bedelinin ödenmeyen kısmının tahsili istemine ilişkin olup mahkemece 03.10.2013 tarihli bilirkişi raporu doğrultusunda yazılı olduğu şekilde karar verilmiştir. Ancak, davalı ve fer"i müdahil vekili, rapora itirazlarını bildirir 07.01.2014 havale tarihli dilekçesinde teminat mektubunda garanti edilen miktarın 80.000,00 TL olduğu, hesaplamada teminat miktarının aşıldığı, KKDF"nin ve KKDF ceza faizinin teminata dahil olmadığı, riskin gerçekleşme tarihi, faizin oranı ve hangi dönemleri kapsadığının belirsiz olduğu hususlarında bilirkişi raporuna itiraz ettiği halde, mahkemece davalının ciddi itirazlarını karşılamak için ek rapor alınmadığı gibi kararın gerekçesinde de itirazlar değerlendirilmemiştir. Bu durumda, davalının ciddi itirazlarının karşılanması ve hesap şekli bakımından denetime elverişli ek rapor alınması gerekirken eksik incelemeye dayalı olarak karar verilmesi doğru görülmemiş, hükmün bu nedenle davalı yararına bozulması gerekmiştir.
(2) Davacı vekilinin temyiz itirazlarına gelince; dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
(3) Davacı, davalıyı 15.08.2011 tarihinde temerrüde düşürmüş olduğundan dava tarihinden itibaren faize hükmedilmesi doğru görülmemiş, hükmün bu nedenle mümeyyiz davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan sebeplerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan sebeplerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (3) numaralı bentte açıklanan sebeplerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 09/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.