Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/386 Esas 2021/1018 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Katılan ... vekilinin suça sürüklenen çocuk ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihi itibarıyla 15-18 yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuk ... hakkında 5237 sayılı TCK’nun 66/1-e, 2 ve 67/4. maddelerinde öngörülen toplam zamanaşımının 7 yıl 12 ay olduğu, 18.02.2010 suç tarihi itibarıyla temyiz inceleme tarihinde 7 yıl 12 aylık kesintili zamanaşımı süresinin tamamlanmış bulunduğu anlaşılmakla, katılan EPDK vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, anılan maddeler uyarınca adı geçen suça sürüklenen çocuk hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddesine göre DÜŞÜRÜLMESİNE,
II) Gümrük İdaresi adına Hazine vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihi ve ele geçirilen eşyanın niteliğine göre 5015 sayılı Yasaya muhalefet suçundan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresi"nin davaya katılmasına karar verilmesi hukuken geçersiz olup, hükmü temyize hak vermeyeceğinden, Gümrük İdaresi adına Hazine vekilinin temyiz inceleme isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan CMUK’nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE;
III) Katılan ... vekilinin sanıklar ..., ..., ..., ..., ... ve ... hakkındaki beraat kararına yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hüküm fıkrasının A harfi ile gösterilen bendinde sanık "..." ... isminin "..." ... olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre katılan EPDK vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
IV) Sanıklar Meçhan oğlu ..., ..., ... oğlu ..., ..., ... ve ... müdafii ile katılan EPDK vekilinin anılan sanıklar hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre ise;
Sanıklar Meçhan oğlu ..., ..., ... oğlu ... ve ... hakkında takdiri indirim yapılırken uygulama kanun ve maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar Meçhan oğlu ..., ..., ... oğlu ..., ..., ... ve ... müdafii ile katılan EPDK vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 01.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.