Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/11337 Esas 2014/9095 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/11337
Karar No: 2014/9095
Karar Tarihi: 03.07.2014

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/11337 Esas 2014/9095 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Hendek Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara göre, sanık öğrencisi olan mağdureyi boş bulduğu yerlere götürüp onunla cinsel temas kurmuştur. Mağdurun istikrarlı ve samimi beyanlarına ve tanık ifadelerine dayanarak, sanığın çocuğun basit cinsel istismarı suçunu işlediği tespit edilmiştir. Ancak, dosya kapsamıyla bağdaşmayan gerekçelerle sanığın beraat kararı verilmiştir. Karara yapılan temyiz başvurusu kabul edilerek, beraat kararı bozulmuştur. Kararda TCK'nın 103/1, 103/3 ve 43. maddelerine atıfta bulunulmuştur. TCK'nın 103/1 maddesi çocuğun cinsel istismarı, 103/3 maddesi cinsel taciz ve 43. maddesi ise ceza sorumluluğu belirlemek için yaş sınırını düzenlemektedir.

14. Ceza Dairesi 2012/11337 E. , 2014/9095 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 14 - 2011/271578
MAHKEMESİ : Hendek Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29.04.2011
NUMARASI : 2008/47 Esas, 2011/265 Karar
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
CMK.nın 260/1. maddesine göre katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunanlar için kanun yolunun açık olduğu, suçtan zarar gören mağdure ile anne babasının şikâyetçi olduğu, mağdureye yaşı nedeniyle atanan zorunlu vekilinin de sanığın cezalandırılmasını isteyip mahkemece verilen hükmü temyiz ederek açıkça katılma iradesini ortaya koyduğu, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.10.2010 gün ve 2010/9-149 Esas, 2010/205 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere mağdurenin katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gördüğü konusunda araştırma yapmayı gerektirecek bir tereddüt bulunmadığı görülmekle, CMK.nın 237/2. maddesi uyarınca suçtan zarar gören mağdure B.. A.."in davaya katılan ve vekili Av. M.. T.."ın katılan vekili olarak kabul edilmesine karar verilmekle yapılan incelemede;
Mağdurenin aşamalardaki istikrarlı ve samimi beyanlarına, özellikle bu beyanları destekler mahiyetteki tanık Elanur"un aşamalardaki ve tanık Sebila"nın 30.06.2009 tarihli istinabe suretiyle alınan beyanına ve olayın ortaya çıkış şekline göre; sanığın, öğrencisi olduğu mağdureyi boş bulduğu kütüphane ve labaratuvar gibi yerlere götürerek onu sevdiğini ve beğendiğini söyleyip kucağına aldığı, öptüğü ve vücudunu okşadığının anlaşılması karşısında, üzerine atılı zincirleme şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçunu işlediği gözetilerek, TCK.nın 103/1, 103/3 ve 43. maddeleri uyarınca mahkûmiyeti yerine, dosya kapsamıyla bağdaşmayan gerekçelerle yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.