Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/28392 Esas 2016/1227 Karar Sayılı İlamı

Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin ve fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işverende güvenlik görevlisi olarak çalıştığını iş sözleşmesinin davalı tarafından haksız feshedildiğini iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti fazla çalışma ücreti talebinde bulunmuştur.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iddialarının yerinde olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davacının iş sözleşmesinin davalı tarafından haklı neden yokken sona erdirildiği, davacının diğer taleplerine de hak kazandığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesinin 1. fıkrası uyarınca “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.”
Somut olayda, davacı vekili dava dilekçesinde; 2003-2009 arası her yıl için fazla çalışma ücretini 100’er TL talep etmiştir. Davacı vekili daha sonra verdiği dilekçeyle dava dilekçesinde maddi hata yaptıklarını davacının 2003-2010 arası fazla çalışma yaptığını belirterek dava dilekçesindeki maddi hatalarını düzelttiklerini beyan etmiştir.

Bilirkişice davacının talebi aşılarak zamanaşımı dikkate alınıp fesih tarihi olan 15.08.2012 tarihine kadar fazla çalışma ücreti hesaplanmış ve davacı vekili tarafından sadece talep artırımı yapılarak ıslah gerçekleştirilmiştir.
Görüldüğü gibi mahkemece davacının fazla çalışma yaptığını belirttiği ve talep konusu yapılan dönem dışına çıkılarak fesih tarihine kadar olan fazla çalışma ücretlerinin hüküm altına alınması isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 20.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.