MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(TİCARET MAHKEMESİ SIFATIYLA)


Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 27/05/2014 tarih ve 2013/325-2014/227 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin nakliyecilik yaptığını, davalı kooperatifin inşaatında kullanılmak üzere çeşitli inşaat malzemelerini tedarik edip taşıdığını, bu ilişki çerçevesinde davalı adına faturalar düzenlediğini, davalının bu faturalardan bir kısmını ödemesine karşın 2.1.2013 tarihli 4.838,00 TL bedelli faturayı ödemeye yanaşmadığını, bu hususta çekilen ihtarın da sonuçsuz kaldığını ileri sürerek faturaya dayalı 4.838,00 TL alacağın dava tarihinden itibaren işleyecek ticari faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davacının iddia ettiği şekilde bir borcun bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; davaya konu faturada belirtilen malzemelerin davalı kooperatifin inşaatında kullanıldığı, davalı kooperatif yetkililerinin vefat eden kooperatif başkanının davacının alacağını ödediğini beyan edip defter ve kayıtlarını sundukları, bu durumda ispat yükünün davalı tarafa geçtiği, davalıların yapılan ödemeyi ispat edemedikleri, ödemeyi ispat hususunda sundukları kendi defter ve belgelerinin karşı taraf yönünden delil hükmünde olmadığı gerekçesiyle 4.838,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek ticari faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 247,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 09/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.