Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/10627 Esas 2022/2437 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

5271 sayılı CMK’nin 231/8-son cümlesi uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 24.06.2011 tarihinden, denetim süresi içinde ikinci suçun işlendiği 28.02.2014 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre,sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1)UYAP ortamında yapılan araştırmada, sanığın benzer nitelikteki fiilleri nedeniyle mahkûmiyetine karar verilmiş davalarının bulunduğu anlaşıldığından; ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.04.2014 tarih ve 2013/11-397-2014/202 sayılı kararında açıklandığı üzere; "resmi belgede sahtecilik" suçlarının hukuki konusunun kamu güveni olduğu gözetilerek, sanığın fiillerinin her biri yenilenen suç işleme kararıyla işlenmiş ayrı suçları mı, yoksa bir suç işleme kararının yerine getirilmesi amacıyla kanunun aynı hükmünü kısa zaman aralıkları içerisinde birden fazla ihlal etmek suretiyle zincirleme şekilde işlenmiş sahtecilik suçunu mu oluşturduğunun değerlendirilmesi ve zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanması halinde tayin olunacak cezadan kesinleşmiş önceki cezaların Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15.03.2016 tarihli, 2014/487 Esas ve 2016/128 Karar sayılı ilamında belirlediği ilkeler uyarınca mahsup edilmesi gerekeceği de dikkate alınarak, sanığın benzer nitelikteki diğer dava dosyaları getirtilip incelenerek mümkünse birleştirilmeleri, aksi halde bu davayı ilgilendiren kısımlarının onaylı örnekleri dosya içerisine konulup, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Kabule göre de;
a)Araç muayenesinde sahtecilik suçlarında suç tarihinin, sahte araç muayenesi yapan sanık yönünden muayene işleminin yapıldığı tarih olacağı gözetilmeden gerekçeli karar başlığına "26.03.2010" olarak yanlış yazılması yasaya aykırı,
b)5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA,16.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.