Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/28383 Esas 2016/1220 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteğin reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı şirkette servis şoförü olarak çalıştığını, ücretinin daha yukarı olmasına rağmen asgari ücretten gösterildiğini ve fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek fazla çalışma ücreti alacakları talebinde bulunmuştur.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iddialarının yerinde olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının fazla çalışma ücreti alacağı olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı ve yapmışsa miktarının ne olduğu konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Öncelikle fazla çalışma ücreti hesaplanırken fazla çalışma tahakkuku olup da ihtirazı kayıtsız imzalanan bordrolar ile yine fazla çalışma tahakkuku olan ancak imzasız olmakla beraber banka kanalıyla ödendiği ispat edilen bordroların dikkate alınması gereklidir. Bu noktada ilk grup bordrolar yönünden aksi yazılı delille ispatlanmadıkça bordro döneminin dışlanması, ikinci grup bordrolar açısından ise banka kanalıyla yapılan fazla çalışma ödemelerinin yapılacak hesaplamadan mahsup edilmesi gereklidir.
Somut olayda davacının tüm bordrolarında tahakkuk olduğu ve davacının daha fazla çalışma yaptığını ileri süremeyeceği gerekçesiyle davacının bu talebi reddedilmiştir. Oysa bordroların incelenmesinde davacının 02/2013 ücret döneminde bordroda imzasının olmadığı görülmektedir. Yukarıda ifade edildiği gibi bu durumda bordroların imzasız olduğu dönem için tanık beyanları dahil dosya kapsamındaki diğer delillere göre davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı değerlendirilmeli ve hesaplanacak fazla çalışma ücretinden imzasız olup da banka kanalıyla içeriği ödenen dönemlerdeki fazla çalışma tahakkuklarının düşülmesi gerekmektedir.
Diğer taraftan davacının gerçek ücretinin bordroların aksine olduğu, bordroların asgari ücret üzerinden düzenlendiği ve fazla çalışma alacaklarının da asgari ücret üzerinden tahakkuk ettirildiği görülmektedir. Bu durum karşısında imzalı bordrolardaki fazla çalışma tahakkuklarının, gerçek ücret üzerinden hesaplanacak fazla çalışma alacağından mahsubu yapılarak fazla çalışmaya hükmedilmesi gerekir.
Yukarıda belirtilen esaslara aykırı olacak şekilde davanın reddine karar verilmesi isabetsiz olup bozmayı gerektirmektedir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 20.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.