Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Dosya içeriğine göre gece vakti, meskun mahal dışında, bölünmüş, aydınlatmanın bozuk olduğu yolda katılan ..., idaresindeki kamyonet ile seyir halinde iken önünde seyreden, arka ışık sistemi ve uyarı ışığı bulunmayan arkasında zirai alet takılı olan, 284 promil alkollü olan sanık yönetimindeki traktöre arkadan çarpması sonucu kamyonetteki yolculardan Remziye’nin orta 2 derece kemik kırığı,Ali’nin dalak kaybı, kamyonet sürücüsü...ve yolcu ...’in basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda, sanık yönünden bilinçli taksir koşullarının oluştuğu ve hakkında TCK"nın 22/3. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmayan TCK"nın 53/1. maddesi uyarınca sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmolunması,
3- Aynı olay nedeniyle sanık hakkında trafik güvenliğini tehlike sokma suçundan açılan davada birleştirme kararı verilerek dosya içine gönderilmiş ise de “trafik güvenliği suçundan karar verilmesine yer olmadığına” karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, CMUK’un 326/son. maddesi uyarınca sanığın ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı tutulmak koşuluyla, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17/02/2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.