MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 10/06/2014 tarih ve 2013/217-2014/239 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin işletme ve ürünlerinin tanıtımı hususunda web siteleri hazırlayıp, satıcıları vasıtasıyla müşteri listesindeki firmalara pazarladığını, bu kapsamda davacı ile "bağımsız satış sorumlusu" sözleşmesi imzalandığını, ancak davacının 16.05.2006 tarihinde sözleşmeyi tek taraflı olarak feshettikten sonra, anılan sözleşmenin 2.13 maddesine aykırı olarak müvekkili şirketin müşterisi olan Simpa firmasına başka bir firmanın web tanıtımı ve ürününü sunduğunu ileri sürerek, sözleşmenin 2.13 maddesi uyarınca 10.000.00 USD cezai şartın 3095 sayılı yasanın 4/a maddesi uyarınca hesaplanacak yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin davacı şirket ile herhangi bir ilişkisinin bulunmadığını, müvekkiline husumet yöneltilemeyeceğini, iddiaya konu sözleşme aslının dosyaya sunulmadığını, müvekkilininin bir süre .... ünvanlı firmada çalışmakla birlikte iddia edildiği gibi bir sözleşme imzalamadığını ileri sürerek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, davacının "Türk Ticaret Rehberi" başlıklı iki sayfadan ibaret sözleşmeye dayanarak davalıdan cezai şart talep ettiği, ancak davalı tarafça fotokopisi kabul edilmeyen sözleşmenin aslının sunulması için davacıya süre verildiği, davacının verilen süreye rağmen belge aslını ibraz etmediği gerekçesiyle, ispat olunamayan davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 09/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.