MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 09/06/2014 tarih ve 2014/139-2014/128 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi asıl ve birleşen davada davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili asıl ve birleşen davada, müvekilinin "..." ibaresini 42. sınıfta,"...+şekil" ibaresini 35, 41, 42, 45. sınıflarda tescil ettirmek için, ..."ye başvurduğunu, ancak başvurularının nihai olarak ayrı ayrı, ... ..."ce, ibarenin Başbakanlık Dış Ticaret Müşteşarlığı tarafından kullanılan ve koruma markası tescili ile koruma altında olan "..." ibaresi ile benzer olduğu gerekçesiyle, 556 sayılı KHK"nın 7/1-f maddesi uyarınca reddedildiğini, oysa başvuru konusu ibarenin ürün veya hizmetin tasviri, zorunlu veya jenerik adı olmadığını, üretim yeri veya coğrafi kaynağını çağrıştırmadığını ayrıca 556 sayılı KHK"nın 7/1-g kapsamında koruma altına alınan işaret ve adlandırmalar kapsamına girmediğini, "...." ibaresinin "..." markası ile karıştırılma ihtimali bulunmadığını ileri sürerek, ... ..."nın 2008-M-341 ve 2008-M-4361 sayılı kaararlarının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili asıl ve birleşen davada, kurum kararlarının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuş, Dairemizin 13.03.2014 tarih ve 2014/1049 E., 2014/4872 K. sayılı kararıyla "Somut olayda ise davacıya ait başvuru konusu markalar ile redde dayanak markadaki emtia sınıflarının aynı olmadığı gibi ibarelerin de aynı olmadığı, anılan markalar arasında 556 sayılı KHK"nın 7/1-b maddesi anlamında bir benzerlik bulunmadığı gibi dava dışı Başbakanlık Dış Ticaret Müsteşarlığı tarafından yapılan bir itiraz da söz konusu olmadığından, markalar arasında 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında benzerlik bulunup bulunmadığının, bu aşamada incelenemeyeceği, ayrıca marka tescil başvurusu konusu işaretlerin aynı nedenlerle, 556 sayılı KHK"nın 7/1-f maddesi anlamında mal veya hizmetin niteliği, kalitesi veya üretim yeri, coğrafi kaynağı gibi konularda halkı yanıltacak veya aynı KHK"nın 7/1-g maddesi uyarınca reddedilecek nitelikteki markalardan olmadığına işaret edilerek, asıl ve birleşen davaların kabulüne ve davalı ... ... kararlarının iptaline karar verilmesi gerekirken aksi düşüncelerle davanın kabulüne karar verilmesinin doğru olmadığı gerekçe gösterilerek, davacı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 25.09.2013 tarih ve 2012/2083 E.-2013/16520 K. sayılı onama kararının kaldırılarak, yerel mahkeme kararının yukarıda açıklanan gerekçeyle bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; redde dayanak "..." ibareli marka ile davacının başvuru markaları arasında, 556 sayılı KHK’nın 7/1 (b) maddesi anlamında ayırt edilemeyecek derecede benzerlik bulunmadığı, başvuru konusu markalarının koruma markası niteliğinde olmadığı gibi halkı yanıltıcı markalar niteliğinde de olmadığı bu haliyle dava konusu başvuruların 556 sayılı KHK’nın 7/1 (f) ve (g) bentleri uyarınca reddine dair ... ... kararlarının hukuka aykırı oldukları gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, asıl ve birleşen davada davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, asıl ve birleşen davada davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 29,20 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 09.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.