Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2020/3436 Esas 2020/4409 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde:
19.02.2015 tarihinde sanık müdafiinin yüzüne karşı verilen hükme 1412 Sayılı CMUK"nun 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra temyiz eden sanık müdafiinin 27.02.2015 tarihli temyiz isteminin aynı kanunun 317.maddesi gereğince REDDİNE,
II-O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin incelenmesinde:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık hakkında; 5271 sayılı CMK"nın 191.maddelerine uygun şekilde, iddianame okunmadan ve aynı yasanın 196/2. maddesinin son cümlesine aykırı olarak ifadesini yargılamanın yapıldığı esas mahkemesi huzurunda vermek isteyip istemediği sorulmadan yazılı şekilde karar verilmesi,
2-TCK’nın 152/2-a maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun nitelikli halinin zarar suçu olduğu, tipiklik unsurunun sadece yakarak, yakıcı ya da patlayıcı madde kullanarak işlenmesi yeterli olmayıp eyleminin ayrıca tehlike oluşturması durumda suçun oluşacağı somut olay açısından sanığın hükümlü olduğu infaz kurumunda yatak çarşafını yakarak 3. kişiler açısından somut tehlikenin gerçekleştiği böylelikle sanığın üzerine atılı mala zarar verme suçunun TCK’nın 152/1-a ve 152/2-a maddelerinde düzenlenen mala zarar verme suçunun nitelikli halini oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 09/12/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.