1. Ceza Dairesi Esas No: 2011/5239 Karar No: 2012/1122 Karar Tarihi: 24.02.2012
Kasten öldürmeye yardım etmek - kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2011/5239 Esas 2012/1122 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Üsküdar Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın kasten yaralama suçundan aldığı para cezası kesin nitelikte ve temyiz edilemez olarak kabul edilmiştir. Sanık hakkında öldürmeye yardım etmek suçundan beraat kararı verilmiştir. Ancak, önceki bir davada sanığın yer aldığı ve bu davaların hukuki ve fiili bağlantı içerisinde olduğu belirtilmiş, fakat bu bağlantı dikkate alınmamıştır. Bu sebeple karar bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak CMUK'nun 305. ve 317. maddeleri ile ilgili açıklama yapılmamıştır.
1. Ceza Dairesi 2011/5239 E. , 2012/1122 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 1 - 2011/85327 MAHKEMESİ : Üsküdar Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi TARİHİ VE NO : 29/04/2010, 2009/327 (E) ve 2010/128 (K) SUÇ : Kasten öldürmeye yardım etmek, kasten yaralama
TÜRK MİLLETİ ADINA
1-Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hüküm yönünden; Sanığa yaralama suçundan verilen 900 TL adli para cezası, CMUK.nun 305. maddesi uyarınca miktar itibariyle kesin nitelikte olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından, sanık müdafiinin buna yönelik temyiz isteminin CMUK.nun 305 ve 317 maddeleri uyarınca tebliğnamedeki düşünce gibi REDDİNE, 2-Sanık hakkında öldürmeye yardım etmek suçundan beraatine ilişkin hükme yönelik, katılanın temyizi üzerine yapılan incelemede; Aynı olay nedeniyle kasten öldürme ve bu suça yardım etmek suçlarından dolayı sanıklar M.A. S. K. S. S.S.ve S. S.hakkında açılan davaya ilişkin Kartal 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2006/114 Esas ve 2007/66 Karar sayılı dava dosyası ile bu dava arasında hukuki ve fiili bağlantı bulunmakta ise de, bu dosyanın Yargıtay 1. Ceza Dairesi"nin 26/02/2009 gün ve 2007/8501-2009/936 sayılı kararı ile onanarak kesinleştiği, sanık Hanefi Solmaz hakkında açılan davaya ilişkin aynı mahkemenin 16/06/2009 gün ve 2009/111 Esas ve 2009/347 Karar sayılı dosyası ile bu dava arasında hukuki ve fiili bağlantı bulunmakta ise de bu dosyanın da Yargıtay 1. Ceza Dairesi"nin 20/10/2010 gün ve 2010/5214-6827 sayılı kararı ile onanarak kesinleştiği anlaşılmakla, söz konusu dosyaların getirtilip dosya arasına konulması ve incelenmesi, delillerin birlikte değerlendirilmesi, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiğinin gözetilmemesi, Yasaya aykırı bulunduğundan, sanık müdafiinin ve katılanın temyizi yerinde görülmekle, sair yönleri incelenmeyen hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 24/02/2012 gününde oybirliği ile karar verildi.