MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 04/12/2012 tarih ve 2012/389-2012/574 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı şirket ile davalı sigorta şirketi arasında yapılan poliçeye göre iş yerindeki makinelerin sigortalandığını 16.03.2006 tarihinde ekskavatörün çalışır durumda iken hasarlandığını, durumun derhal sigorta şirketine bildirilerek hasar dosyasının açıldığını, yetkili servis tarafından arızanın giderildiğini ve 30.935,41 TL masrafın davacı şirket tarafından ödendiğini, davalı şirketçe gerekli koşulların oluşmadığından bahisle ödeme yapılmadığını ileri sürerek, 30.935,41 TL hasar bedelinin olay tarihinden itibaren ticari faizi ile davalı şirketten alınarak müvekkiline verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın 2 yıllık zamanaşımı geçtikten sonra açıldığını, hasarlanan makinenin ehliyeti haiz olmayan kişi tarafından kullanıldığını, talep edilen hasarın da fahiş olduğunu, ancak yasal faizin talep edilebileceğini, riziko kapsamına sadece sigortalanan makinelerin kırılması hallerinin girdiğini, sigortalanan makinelerin arızalarının sigorta kapsamı dışında tutulduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozmaya uyularak, dava konusu ekskavatör makinesinin iş yerinde çalışır durumda iken hasarlandığı, iş makinesinde meydana gelen hasarın 24.977,18 TL olduğu, iş makinesini kullanan operatörün iş makinesini kullanmaya yeterli ehliyeti haiz kişi olduğu, rizikonun poliçe teminatı kapsamında olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, 24.977,18 TL alacağın 16/03/2006 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.334,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 09/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.