Kasten insan öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2011/7590 Esas 2012/1083 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/7590
Karar No: 2012/1083
Karar Tarihi: 22.02.2012

Kasten insan öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2011/7590 Esas 2012/1083 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Manavgat Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, aracıyla kaza yaptıktan sonra olay yerine gelmeyen mağdurun arkadaşı ile tartışarak mağduru bıçakla yaralamakla suçlanmıştır. Mahkeme, suçun sübutu kabul edilerek sanığın kasten insan öldürmeye teşebbüs suçu işlediği sonucuna varmıştır. Ancak hükümle ilgili olarak eksik ceza tayini yapıldığı gerekçesiyle sanık müdafiinin temyiz itirazları kabul edilmiş ve kararın kısmen bozulmasına karar verilmiştir. Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nun 35. maddesi uyarınca 9-15 yıl arası hapis cezası öngörülmekte olup, hükümde eksik ceza tayini yapıldığına karar verilmiştir. Ayrıca haksız tahrik nedeniyle de cezada indirim yapılması gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 35. maddesi - Kasten adam öldürmeye teşebbüs suçu
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 9. maddesi - Ceza ve güvenlik tedbirinin takdirinde göz önünde bulundurulacak sebepler.

1. Ceza Dairesi 2011/7590 E. , 2012/1083 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 1 - 2011/265813
MAHKEMESİ : Manavgat Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 06/04/2011, 2011/6 (E) ve 2011/109 (K)
SUÇ : Kasten insan öldürmeye teşebbüs

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçun niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin derecesi ve niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin teşdide, tahrikin derecesine vesaireye, katılan vekilinin bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluşa ve dosya içeriğine göre; aracıyla kaza yapan sanığın, mağdurdan yardım istediği ancak mağdurun gelmemesi üzerine diğer arkadaşı M.Ö.den yardım isteyen sanığın, olay yerinden dönerken mağduru görerek kendisini durdurup olay yerine gelmemesi konusunda tartıştıkları ve tanıklar tarafından ayrıldıkları, tanık Ümmet’in olay yerinde kaldığını anlayan mağdurun geri döndüğünde sanığın, araç içerisindeki mağdurun boyun bölgesine bıçakla vurarak öldürmeye kalkıştığı olayda;
a- Mağdurun boyun bölgesine bıçakla vurarak vena jugularis ve arteria vertebraliste yaralanmaya ve hayati tehlike geçirmesine neden olduğu anlaşılmakla; teşebbüs nedeniyle 5237 sayılı TCK. nun 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 35. maddesi uyarınca yapılan uygulama sırasında, meydana gelen zararın ağırlığı nazara alınarak makul bir ceza verilmesi yerine 10 yıl hapis tayin edilmek suretiyle eksik ceza verilmesi,
b- Sanığın soruşturma aşamasındaki beyanlarında mağdurun kendisine yönelik hakaretinden bahsetmediği, olay yerinde bulunan tanıklarca da mağdurun hakaret ettiği hususunun doğrulanmadığı anlaşılmakla; daha az ceza almaya yönelik sonradan geliştirdiği savunmaya itibar edilerek haksız tahrik nedeniyle indirim yapılarak eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmekle, hükmün kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 22.02.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.