MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 02/04/2014 tarih ve 2014/141-2014/141 D.İş sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi karşı taraf (alacaklı) vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
İhtiyati haciz kararına itiraz eden vekili, mahkemenin ihtiyati haciz kararı vermeye yetkili olmadığını, zira müvekkilinin adresinin .... Adliyesi çevresinde bulunduğunu, bonodan kaynaklanan alacağın ticari olmaması nedeniyle de yetki sözleşmesinin geçersiz olduğunu ileri sürerek ihtiyati haciz kararının kaldırılmasını talep etmiştir.
Karşı taraf (alacaklı) vekili, borçlunun itirazının haksız olduğunu savunarak reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasındaki bononun ticari ilişkiden kaynaklanmaması nedeniyle yetki sözleşmesinin geçerli bulunmadığı, borçlunun adresi itibariyle de yetkili mahkemenin... Mahkemeleri olduğu gerekçesiyle ihtiyati haciz kararının kaldırılmasına karar verilmiştir.
Kararı karşı taraf (alacaklı) vekili temyiz etmiştir.
İstem, ihtiyati haciz kararına itiraz ile ihtiyati haciz kararının kaldırılmasına ilişkin olup, aleyhine ihtiyati haciz istenilen borçlu, İcra ve İflas Kanunu"nun 265. maddesine dayalı olarak, mahkemenin yetkisiz olduğundan bahisle ihtiyati haciz kararına itiraz etmiştir. Mahkemece, yazılı gerekçe ile, borçlunun yetki itirazı yerinde görülerek ihtiyati haciz kararı kaldırılmış ise de, ihtiyati haciz kararına dayanak teşkil eden bonoda borçlunun adresi İstanbul/Şişli sınırları içerisinde kalan ... Sokak, No: ... .... olduğu anlaşılmakta olup, mahkemenin yetkili olduğu gözden kaçırılarak isabetli olmayan yazılı gerekçe ile karar verilmiş olması doğru görülmemiş bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle karşı taraf (alacaklı) vekilinin temyiz itirazının kabulü ile kararın mümeyyiz taraf yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 09/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.