Taraflar arasında görülen davada; Davacı, kayden maliki olduğu 5092 parsel sayılı taşınmaza davalı tarafından hayvan barınağı yapılmak ve kullanılmak suretiyle müdahale edildiğini ileri sürerek, elatmanın önlenmesi, yıkım ve ecrimisil isteğinde bulunmuştur. Davalılar, taşınmazı kullanmadıklarını, binanın da kök miras bırakanları M."e ait olduğunu bildirip, davanın reddini savunmuşlardır. Mahkemece, davacının iddiası kısmen sabit görülerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Karar, davalılar vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ..... raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü. Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi, yıkım ve ecrimisil isteğine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Dosya içeriği ve toplanan delillerden; davacının kayden maliki olduğu 5092 parsel sayılı taşınmaza, davalının hayvan barınağı yapmak suretiyle elattığı keşfen saptandığına göre, bilirkişi (krokisinde) raporunda (B) ve (C) harfleriyle gösterilen yerlere ilişkin davanın kabul edilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davalıların bu yönlere değinen temyiz itirazları yerinde değildir.Reddine. Ne var ki, davada bilirkişi raporunda gösterilen ev yönünden istek olmadığı halde, HUMK"nun 74. maddesi hükmü gözardı edilip, istek aşılarak anılan ev yönünden de yazılı olduğu şekilde karar verilmesi doğru değildir. Davalıların temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenden ötürü HUMK"nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri vrilmesine, 1.2.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.