Taraflar arasında görülen davada;     Davacı, kayden  maliki  olduğu   5092  parsel  sayılı  taşınmaza  davalı  tarafından  hayvan   barınağı  yapılmak ve  kullanılmak  suretiyle  müdahale   edildiğini  ileri  sürerek, elatmanın  önlenmesi,  yıkım ve  ecrimisil  isteğinde  bulunmuştur.
 Davalılar, taşınmazı   kullanmadıklarını, binanın da  kök  miras  bırakanları  M."e  ait   olduğunu  bildirip, davanın reddini  savunmuşlardır.
Mahkemece, davacının  iddiası   kısmen  sabit  görülerek  davanın  kısmen  kabulüne  karar verilmiştir.
Karar,  davalılar  vekili  tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi .....  raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, çaplı  taşınmaza  elatmanın  önlenmesi, yıkım  ve  ecrimisil  isteğine  ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen  kabulüne  karar  verilmiştir.
Dosya  içeriği ve  toplanan  delillerden;  davacının  kayden  maliki  olduğu  5092  parsel   sayılı  taşınmaza, davalının hayvan  barınağı yapmak  suretiyle  elattığı keşfen  saptandığına  göre, bilirkişi (krokisinde)  raporunda  (B)  ve (C)  harfleriyle  gösterilen  yerlere  ilişkin  davanın  kabul edilmiş  olmasında  bir isabetsizlik  yoktur.
Davalıların bu yönlere  değinen  temyiz  itirazları   yerinde  değildir.Reddine.
Ne  var ki, davada  bilirkişi  raporunda  gösterilen  ev  yönünden   istek  olmadığı  halde,  HUMK"nun   74. maddesi  hükmü  gözardı  edilip, istek  aşılarak  anılan  ev yönünden  de  yazılı  olduğu  şekilde   karar  verilmesi  doğru  değildir. 
Davalıların temyiz  itirazları  yerindedir. Kabulü  ile  hükmün  açıklanan  nedenden  ötürü HUMK"nun  428. maddesi  gereğince  BOZULMASINA, alınan  peşin  harcın  temyiz edene  geri  vrilmesine, 1.2.2010  tarihinde  oybirliğiyle  karar verildi.