MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanığın temyiz başvurusu üzerine bozma kararı verilen evvelki hükümde sanık hakkında 6000 TL ve 1660 TL adli para cezası ile birleşen dosyada da 6000 TL ve 1660 TL adli para cezasına hükmedildiği ve bozma öncesi verilen kararların sanık lehine kazanılmış hak oluşturduğu gözetilerek, sanığa 6000 TL ve 1660 TL adli para cezası ile 6000 TL ve 1660 TL adli para cezası tayini ve adli para cezalarının ödenmemesi halinde de, infaz edilecek sonuç cezanın 1 yıl 15 gün hapis cezasını geçemeyeceğinin gözetilmesinin belirtilmesi gerekirken, sanık hakkında sadece 6000+1660 TL adli para cezası tayin edilmek suretiyle uygulama yapılarak kazanılmış hak kuralına muhalefet edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Suç tarihlerinin 21/12/2010 ve 25/12/2010 olmasına rağmen, karar başlığında birleşen dosyanın suç tarihinin gösterilmemesi ve ana dosyanın suç tarihinin 20/12/2010 olarak gösterilmesi mahallinde giderilebilir nitelikte bir hata olarak kabul edilmiştir.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanığın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 24.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.