Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/387 Esas 2021/1007 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/387
Karar No: 2021/1007

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/387 Esas 2021/1007 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiş. Sanığın temyiz talebi reddedilmiş, ancak katılanların itirazı kabul edilerek hüküm bozulmuş. Hüküm bozulurken, suç tarihinde yürürlükte olan kanun maddeleri gözetilmeden hüküm kurulduğu ve eksik soruşturma yapıldığı belirtilmiş. Ayrıca; ürünün değerinin hafif olması halinde cezaların yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilmesi ve etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği belirtilen kanun maddeleri detaylı bir şekilde açıklanmıştır. Bu hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının yerel mahkeme tarafından saptanması ve sonucuna göre uygulama yapılmak zorundadır. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK\"nun 7. maddesi, 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi, 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesi, geçici 12. maddenin 2. fıkrası, TCK\"nun 54/2. maddesi, 6545 sayılı Yasanın 89. maddesi, 5607 sayılı Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları, 1412 sayılı CMUK\"nun 317. ve 321. maddeleri.

7. Ceza Dairesi 2021/387 E. , 2021/1007 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
Gerekçeli kararın sanığa 08.05.2015 tarihinde tebliğ edildiği, sanığın hükmü CMUK"nun 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık temyiz süresi geçtikten sonra 21.05.2015 tarihinde temyiz ettiği gözetilerek, sanık ..."un temyiz inceleme isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II) Katılan ... İdaresi vekilinin temyiz itirazının incelenmesinde ise;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre de;
1. Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/11-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
2. Sanığın savunmasında nakil aracının arkadaşına ait olduğunu beyan etmesi, yargılama sırasında da ...’ın davaya konu aracı suç tarihinden sonra satın aldığını iddia ederek iadesini talep etmesi karşısında; davaya konu nakil aracının iyi niyetli 3. kişiye
ait olup olmadığının tespiti bakımından, Emniyet Müdürlüğü’nden aracın tescil evrakları istenilip, kayıt maliki dinlenilerek, aracı hangi sebeple sanığa verdiği belirlenmeden ve dava konusu nakil aracına ilişkin sanığın savunması da birlikte değerlendirilerek, aracın iyi niyetli üçüncü kişiye ait olup olmadığı belirlendikten sonra TCK"nun 54/2. maddesi de gözetilerek müsaderesine ya da iadesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden eksik soruşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.02.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.