Kamu görevlisine hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2011/25038 Esas 2013/3174 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/25038
Karar No: 2013/3174
Karar Tarihi: 18.02.2013

Kamu görevlisine hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2011/25038 Esas 2013/3174 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kamu görevlisine hakaret suçundan suçlu bulunarak cezalandırılmıştır. Ancak, sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkum olduğu için hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilememiştir. Sanığa uygulanacak olan güvenlik tedbirinin alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar geçerli olması gerektiği göz önünde tutulmamıştır. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuş ve sanığın hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar bazı haklarından yoksun bırakılması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nun 231/6.maddesinin (a) bendi
- 5237 sayılı Yasanın 129/1.maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 53/1-c ve 53/2 maddeleri
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
- CMUK'nun 322.maddesi

2. Ceza Dairesi 2011/25038 E. , 2013/3174 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu görevlisine hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkum olduğu anlaşıldığından, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için aranan 5271 sayılı CMK"nun 231/6.maddesinin (a) bendinde yazılı "kasıtlı bir suçtan mahkum olmama" nesnel koşulunun bulunmaması nedeniyle, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede;
Oluşa göre, sanığa atılı hakaret suçunun müştekiden kaynaklanan haksız fiile tepki olarak işlendiğini gösterir kanıt olmamasına karşın, sanık hakkında 5237 sayılı Yasanın 129/1.maddesi uygulanarak cezadan indirim yapılması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
5237 sayılı TCK.nun 53/1-c maddesinde belirtilen “velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma” güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar uygulanabileceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine, “Sanığın, TCK"nun 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki
velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına,” karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/02/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.