MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili davasının kısmen kabulüne dair verilen yukarıda tarih ve numaraları yazılı hükmün duruşmalı olarak Yargıtay’ca incelenmesi davalı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, duruşma için belirlenen 20/06/2019 günü taraf vekillerinin yüzlerine karşı duruşmaya başlanarak, sözlü açıklamaları da dinlendikten ve dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü.
- K A R A R -
Dava, kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece uyulan bozma kararı gereğince inceleme ve işlem yapılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Bilirkişi incelemesi yaptırılmıştır. Arsa niteliğindeki ... ili, ... ilçesi, ... mahallesi, ... ada ... parsel ... ada ... parsel, ... ada ... parsel, ... ada ... parsel, ... ada ... parsel (ifrazen ... ada ... parsel) ve ... ada ... parsel sayılı taşınmazlara emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
6100 sayılı HMK’nun 33. maddesi gereğince; maddi olayları ileri sürmek taraflara, hukuki nitelendirme yapmak ve uygulanacak kanun maddelerini belirlemek hakime aittir.
Her ne kadar dava dilekçesinde kamulaştırma bedelinin artırılması istemli dava açıldığı belirtilmiş ise de; davacının murisi ...’nun hissedar olduğu dava konusu taşınmazların belediye hizmet alanı ve çevre düzenleme alanında kalması sebebiyle 1984 yılında davalı idarece kamulaştırılmasına karar verildiği, kamulaştırma işlemi davacıya usule uygun olarak tebliğ edilmediği gibi kamulaştırma bedelinin ödendiğine ilişkin dosyada bilgi ve belge de olmadığından ortada geçerli bir kamulaştırma işleminin bulunmadığı, davalı idarece ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 1985/544E-569K. sayılı dosyası ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun mülga 16. maddesi uyarınca açılan tescil davası sonucunda muris adına kayıtlı hisselerin 1986 yılında hükmen idare adına tescil edildiği ve dava konusu taşınmazlara dava tarihi olan 26.04.2010 tarihinden önce davalı idarece fiilen el atıldığı anlaşıldığından eldeki dava 16.05.1956 gün ve 1/6 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı göz önünde tutularak kamulaştırmasız el atmaya dayalı tazminat davası mahiyetinde olup, esasen Dairemizin 10.11.2014 tarihli 2014/15874E.-25374K. sayılı bozma ilamında da iş bu dava kamulaştırmasız el atma sebebiyle tazminat davası olarak nitelendirilmiştir.
Bu itibarla; davalı idare vekilinin ıslah ile artırılan kısım yönünden 30 günlük hak düşürücü süre geçtiğinden bahisle davanın reddine dair itirazı yerinde olmamakla birlikte, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu"nun 06/05/2016 tarih 2015/1 Esas - 2016/1 Karar sayılı kararı uyarınca bozmadan sonra ıslah suretiyle talep sonucunun artırılması mümkün olmadığından fazlaya dair hakların ek dava açılmak suretiyle istenmesi ve dava dilekçesindeki miktar üzerinden karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Doğru görülmemiştir.
Davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğin iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, temyiz eden davalı idare yararına yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca takdir olunan 2.037,00-TL. vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine, 20/06/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.