MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... ... aleyhine 26/05/2010 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 18/11/2011 günlü kararın Yargıtay’ca duruşmalı olarak incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne ve tebligat gideri verilmediğinden duruşma isteminin reddine karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalıların diğer temyiz itirazlarına gelince;
a-Dava, haksız eylem nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemlerine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı dava dilekçesinde, davalıların birlikte hareket ederek, temel atmak suretiyle bir kısmını yaptığı inşaatına zarar verdiklerini ve kendisine ait taşınmazda bulunan elma ağaçlarını kestiklerini belirterek uğradığı maddi ve manevi zararlarının giderilmesini talep etmiştir.
Davalılar davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, dava tarihinden önce davacı tarafından yaptırılan tespit sonucunda düzenlenen bilirkişi raporları uyarınca belirlenen zarar miktarlarından davalılar sorumlu tutulmuştur.
Dosya kapsamından, dava konusu olayla ilgili olduğu anlaşılan ...Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/390 Esas 2010/184 Karar sayılı ceza dosyasının incelenmesinde; davalıların 09/03/2009 tarihinde davacıya ait inşaata zarar vermeleri,21/03/2009 tarihinde de davacıya ait taşınmazda bulunan 90 adet elma ağacına zarar vermeleri nedeniyle mala zarar verme suçundan yargılandıkları, yargılama neticesinde 09/03/2009 tarihinde gerçkleştirdikleri mala zarar verme suçuyla ilgili mahkum oldukları ancak 21/03/2009 tarihinde davacıya ait taşınmazdaki ağaçları kesme suçundan delil yetersizliği gerekçesiyle beraat ettikleri ve kararın kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Yargılama sırasında dinlenen davacı ve davalı tanıkları ise dava konusu olaylarla ilgili olarak görgüye dayalı bilgilerinin bulunmadığını beyan etmişlerdir.
Şu halde; davacıya ait taşınmazda bulunan ağaçların davalılar tarafından kesildiği ceza dosyası kapsamı ve tanık anlatımları dikkate alındığında kanıtlanamadığı anlaşıldığından bu istek kalemi yönünden davanın reddi gerekirken kabulüne karar verilmiş olması doğru bulunmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
b) Dava dilekçesinde, davalıların haksız eylemleri nedeniyle uğranılan manevi zararın giderilmesi talep edilmiştir. BK"nın 47. maddesinde cismani zarara uğrayanın, BK"nın 49.maddesinde ise kişilik hakları ihlal edilenin manevi tazminat isteyebileceği hüküm altına alınmıştır. Dava konusu olayın oluş şekli dikkate alındığında davacı lehine manevi tazminata hükmedilebilmesi için BK 47 ve 49.maddelerinde aranan şartların somut olayda gerçekleşmediği anlaşıldığından manevi tazminat isteminin reddi gerekmektedir.
Yerel mahkemece, anılan yönler gözetilmeksizin davalıların manevi tazminatla sorumlu tutulmuş olmaları da bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2/a-b) sayılı bentlerde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA; öteki temyiz itirazlarının ise (1) sayılı bentte açıklanan nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 11/06/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.