MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 24/06/2014 tarih ve 2013/72-2014/286 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili Banka tarafından dava dışı ... İl Sağlık Müdürlüğü"nün gönderme emrine istinaden 20.06.2012 ve 21.06.2012 tarihlerinde iki kez davalının hesabına 20.471,75 TL ödeme yapıldığını, davalının mükerrer ödemeyi fark etmesine rağmen parayı iade etmeyerek hesabında tutmaya devam ettiğini, devam eden süreçte hataen yapılan ikinci ödeme nedeniyle müvekkili Bankanın dava dışı kuruma faiziyle birlikte ödeme yapmak zorunda kaldığını, davalının daha sonra bu paranın ana parasını 12.12.2012 tarihinde iade ettiğini, ancak bankaca dava dışı kuruma fazladan ödenen 839,35 TL faizi ödemediğini, davalının eyleminin aynı zamanda davacı Bankanın manevi şahsiyetine yapılan saldırı niteliği taşıdığını ileri sürerek, 839,35 TL maddi ve 2.000 TL manevi tazminatın faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davacı Banka tarafından hesabına yanlış para gönderildiğini fark ettiğinin ertesi günü Sağlık Müdürlüğü"nü aradığını, üç gün sonra Sağlık Müdürlüğü"nden kendisine paranın yatırılacağı hesap numarasının verildiğini ancak o dönemde babasını sürekli şehir dışına tedavi için getirip götürdüğünden bildirilen hesaba parayı aktaramadığını, daha sonra parayı bankaya geri iade ettiğini, yanlışlığın kendisinden kaynaklanmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, dava dışı kurumun gönderme emri uyarınca davacı banka nezdindeki hesabından davalının hesabına biri 20.06.2012, diğeri 21.06.2012 tarihinde olmak üzere iki kez 20.471,75 TL havale yapıldığı, bunlardan birinin davalı hesabına mükerrer olarak gönderildiği, davalının mükerrer yapılan ödemeyi fark etmesine rağmen 13.12.2012 tarihine kadar parayı iade etmeyerek hesabında tuttuğu, dava dışı kurumun parayı davacı bankadan yasal faizi ile birlikte toplam 21.311,10 TL olarak tahsil ettiği, dava dışı kuruma ödenen paranın tamamı davalıdan talep edilmesine rağmen davalının ana parayı davacı bankaya ödediği, talep edilen faizi ödemediği, davacı bankanın zararının ödediği 839,35 TL faiz ile, 89,01 TL noter masrafı olmak üzere toplam 928,96 TL olduğu, davacı bankanın kendi hatasından kaynaklanan mükerrer ödemeyi derhal dava dışı kuruma ödemediği, uzunca bir süre sonra kurumun talebi üzerine 04.02.2013 tarihinde faizi ile birlikte ödemek durumunda kaldığı, geç ödeme nedeniyle faiz tahakkukuna sebebiyet vererek zararın artmasına neden olduğundan zarardan 1/2 oranında sorumlu olduğu, manevi tazminatın şartlarının ise oluşmadığı gerekçesiyle, davacının maddi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 464,48 TL"nin 04.02.2013 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, manevi tazminat talebinin ise reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 09.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.