Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/4503 Esas 2020/2497 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4503
Karar No: 2020/2497
Karar Tarihi: 04.06.2020

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/4503 Esas 2020/2497 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, çocuğa nitelikli cinsel istismar suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, Adli Tıp Kurumu raporunda mağdurenin hafif derecede zeka geriliği olduğu ve olayın hukuki anlam ve sonuçlarını algılayamayacağı ve fiile ruhsal yönden mukavemet edemeyeceği belirtilmesine rağmen, mağdurenin beyanlarının esas alınması ve diğer tanıkların dinlenmemesi nedeniyle yapılan yargılamanın eksik olduğu gerekçesiyle temyiz başvurusu kabul edilmemiştir. Bu kararın kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle Bursa Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bozulmuştur.
Kanun Maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. maddeleri.

14. Ceza Dairesi 2019/4503 E. , 2020/2497 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Bilecik Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 19.06.2018 gün ve 2017/409 Esas, 2018/231 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılama sırasında mağdure hakkında düzenlenip mahkemece hükme esas alınan Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunun 23.08.2017 günlü, 2675 sayılı raporunda mağdurede hafif derecede zeka geriliği saptanıp, bu zeka geriliği ile olay tarihindeki yaşı birlikte değerlendirildiğinde, bu durumun olayın hukuki anlam ve sonuçlarını algılamasına ve fiili ruhsal yönden mukavemetine mani olacak mahiyet ve derecede bulunduğu, dolayısıyla mağduru olduğu olayın hukuki anlam ve sonuçlarını algılayamayacağı ve fiile ruhsal yönden mukavemete muktedir olamayacağı yönünde bilgi verilmesine karşılık anılan raporda mağdurenin beyanlarına itibar edilip edilemeyeceği hususunda açıklama yapılmadığı gözetilerek ilk derece mahkemesince bu konuda 6. İhtisas Kurulundan ek rapor aldırılması ve mağdurenin kardeşleri olup, kolluk personelince ifadeleri alınmasına rağmen mahkemece dinlenmeyen Mısranur, Kübranur ile katılan ve sanığın teminiyle olayla ilgili ifadeleri alınıp bu kapsamda 14.01.2017 gecesi polis merkezi amirliğine başvurarak şikayetçi olan katılanın eve dönüp dönmediği, şayet dönmüş ise mağdure ile şikayete konu olayla ilgili konuşup konuşmadığı hususlarında beyanları alındıktan sonra toplanacak delillere göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması karşısında anılan karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 26.02.2019 gün ve 2019/97 Esas, 2019/464 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 04.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.