Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2014/9576 Esas 2014/15809 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : TAVŞANLI 2.ASLİYE HUKUK (AİLE) MAHKEMESİ
TARİHİ : 18/03/2014
NUMARASI : 2014/138-2014/181

Taraflar arasında görülen tedbir nafakası davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davada, ayrı yaşamada haklı olduğunu ileri süren davacı tarafından kendisi için 1.000 TL tedbir nafakasının tahsili istenilmiştir.
Davalı, süresinde yetki itirazı ile birlikte davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davalı ikametgâhının yetkili olduğu ve davalının yerleşim yeri mahkemesinin Bursa olduğundan dolayı davanın yetki yönünden reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlık, TMK. 197/2.maddesine dayanan tedbir nafakası talebine ilişkindir. TMK’nun 201/1.maddesinde; "Evlilik birliğinin korunmasına yönelik önlemler konusunda yetkili mahkeme eşlerden herhangi birinin yerleşim yeri mahkemesidir." Aynı madde son fıkra; "Önlemlerin değiştirilmesi, tamamlanması veya kaldırılması konusunda yetkili mahkeme, önlem kararını veren mahkemedir. Ancak, her iki eşin de yerleşim yeri değişmişse, yetkili mahkeme eşlerden herhangi birinin yeni yerleşim yeri mahkemesidir."
Davada, davacı ayrı yaşamada haklılık iddiasına dayalı olarak tedbir nafakası istemektedir. Geliri ve sosyal güvencesi olmayan davacı k.. T.."da bulunan ailesinin yanında kalmaktadır. Bu durumda davacı TMK.nun 201/1.maddesi hükmüne göre kendi yerleşim yeri mahkemesinde veya HUMK.nun 9.maddesi hükmü gereğince davalının yerleşim yeri mahkemesinde dava açma konusunda seçimlik hakka sahiptir.
O halde mahkemece, davacının kendi yerleşim yeri mahkemesinde açtığı tedbir nafakası davasında işin esası hakkında inceleme yapılarak sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekirken mahkemece yetkisizlik kararı verilmiş olması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 03.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.