MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 20/02/2014 tarih ve 2013/470-2014/116 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, Almanya .... Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından verilen 14.12.2006 tarih ve 3 O 106/06 sayılı kararın kesinleştiğini ileri sürerek, bu kararın ve yargılama masraflarına dair masraf tespit kararının tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, yabancı mahkeme ilamının 12.12.2011 tarihinde Lahey sözleşmesine göre bakanlık aracılığıyla davalıya tebliğ edildiği, tebliğ üzerine davalı tarafından yabancı mahkeme nezdinde temyiz yoluna başvurulduğu ancak yabancı mahkemenin 07.02.2007 tarihinde postaya verilmek suretiyle kararın tebliğ edildiği gerekçesiyle davalının temyiz istemini reddettiği, davalı vekili tarafından yabancı yüksek mahkeme nezdinde de bu karara karşı temyiz yoluna başvurulmuşsa da, aynı gerekçeyle davalı vekilinin temyiz itirazı reddedildiği, bu durumda kararın usulüne uygun olarak kesinleşmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 06/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.