MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 01/07/2014 tarih ve 2014/24-2014/434 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, Almanya ..... Eyalet Mahkemesi tarfından verilen 21.02.2008 tarih ve 1 O 2359/07 sayılı kararın kesinleştiğini ileri sürerek, bu kararın ve yargılama masraflarına dair masraf tespit kararının tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, Dairemizin bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde, yabancı mahkeme kararının Lahey Sözleşmesi uyarınca tebliği gerekirken bu usul yerine getirilmeyerek postaya verilme tarihi tebligat tarihi olarak sayıldığı, yapılan tebligatın kamu düzenine aykırı olduğu, ortada kesinleşmiş bir mahkeme kararından bahsedilemeyeceği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, yabancı mahkeme ilamının tenfizi istemine ilişkin olup, mahkemece, yazılı gerekçeyle davanın reddine karar verilmiştir.
Dairemizin bozma ilamında tenfizi istenen kararın diplomatik yolla davalıya tebliğ edildiği tarihten sonrası için yasal yollara başvurulup başvurulmadığı, kararın kesinleşip kesinleşmediğinin tespiti ile yabancı mahkeme ilamındaki davacı ismi ile eldeki tenfiz davasındaki davacı ismindeki farklılığının araştırılarak ortaya çıkacak sonuca göre bir karar verilmesi gerektiği belirtilmiş, mahkemece bozma ilamına uyularak davacı vekiline ilgili belgeleri sunulması için süre verilmiş, davacı tarafça da isim düzeltilmesine dair karar ile 04.04.2014 kesinleşme şerhli tenfizi istenen yabancı mahkeme kararı sunulmuştur. Mahkemece sunulan belgeler değerlendirilerek kararın kesinleşip kesinleşmediği dolayısıyla kararın tenfizi gerekip gerekmediği değerlendirilerek ortaya çıkacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, bu belgeler hakkında hiçbir değerlendirme yapılmadığı gibi bozma ilamından da hiç bahsedilmeden bozma kapsamıyla örtüşmeyecek şekilde yabancı mahkeme kararının posta yoluyla tebliğ edildiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi yerinde görülmemiş, kararın davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 06/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.