MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkili çalıştığı halde karşılığının ödenmediğini öne sürerek fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları ile diğer bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan delillere göre ve bilirkişi raporu doğrultusunda yazılı gerekçe ile asgari geçim indirimi alacağı talebinin reddine diğer taleplerin ise kabulüne dair verilen karar Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesi"nin 2017/27580 esas 2020/4226 karar sayılı ilamı ile bozulmuştur. Mahkemece bozmaya uyularak devam edilen yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut olayda, mahkemenin gerekçeli kararında 19.10.2020 tarihli bilirkişi raporunda davacının fazla mesai alacağı net 8.862,84 TL, ulusal bayram ve genel tatil alacağı net 572,25 TL, hafta tatili alacağı net 66,38 TL şeklinde hesaplama yapıldığı belirtilerek, bu rapor karara esas alınmış ise de hüküm kısmında alacaklar brüt olarak hüküm altına alınmıştır. İlgili bilirkişi raporunun incelenmesinde alacakların brüt olarak hesaplandığı anlaşılmakla sonucu itibari ile bu yönden hüküm kısmının doğru olduğu görülmüştür.
Ancak, söz konusu bilirkişi raporunda, davacının fazla mesai ücreti brüt 8.862,84 TL hesaplanmış, mahkemenin de gerekçesinde uyguladığını belirttiği üzere %30 oranında indirim yapılıp 6.203,99 TL bulunmuş ve yine davalı tarafça ödenen brüt 2.903,75 TL"nin mahsubu ile sonuç olarak brüt 3.300,24 TL bulunmuştur. Mahkemece bilirkişi raporunda belirtilen yöntemler benimsenmesine rağmen fazla mesai ücreti olarak gerekçesi de açıklanmaksızın brüt 4.171,363 TL"ye hükmedilmesi hatalı olmuştur.
Bu hususlar gözetilmeden karar verilmesi bozma nedeni ise de, yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeple, temyiz konusu hükmün 2 nolu bendinde yer alan " brüt 4.171,363" rakam ve sözcüklerinin silinerek yerine "brüt 3.300,24" rakam ve sözcüklerinin yazılmasına
Temyiz konusu hükmün 7.bendinin silinerek yerine "Davacı tarafça yatırılan 146,70 TL harçtan karar tarihinde alınması gereken 288,00 TL harcın mahsubu ile geriye kalan 141,30 TL harcın davalıdan alınarak hazineye gelir kaydına," rakam ve sözcüklerinin yazılmasına
Temyiz konusu hükmün 8 nolu bendinde yer alan "447,75" rakamlarının silinerek yerine "377,10" rakamlarının yazılmasına
Temyiz konusu hükmün 10 nolu bendinde yer alan "40,45" rakamlarının silinerek yerine "56,3" rakamlarının yazılmasına
Temyiz konusu hükmün 12 nolu bendinde yer alan " 2.102,55 " rakamlarının silinerek yerine "2.953,75" rakamlarının yazılmasına hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 08/03/2021gününde oybirliğiyle karar verildi.