Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2014/7345 Esas 2014/15787 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen ziynet eşyasının iadesi davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesi ile; davacıya ait ziynet eşyalarının davalıda kaldığını, iade edilmediğini belirterek, (ziynetleri ayrıntılı olarak sayarak) aynen iadesine mümkün değilse dava tarihi itibari ile bedelleri olan 10.000.00 TL"nin tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; altınların davacının rızası ile bozdurulduğunu belirterek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hükümtaraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
6100 sayılı Yasanın, hüküm fıkrasında bulunması gereken unsurları ifade eden HMK."nun 297/2.maddesi uyarınca: “Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir.”.
Somut olayda; davacı dava dilekçesinde altın takıların değeri üzerinden dava tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasına karar verilmesini talep etmiş; yapılan yargılama neticesinde davanın kabulü cihetine gidilmiş; ancak sözkonusu talep hakkında bir karar verilmemiştir .Ancak, bu yanılgının düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK.438/VII.C.2, 6100 sayılı Yasanın 370/2 Ek.3/1.maddesi anlamında “Hakimin takdir yetkisi kapsamında” kalmadığından hükmün 1.fıkrasında yeralan; “…Davanın kabulu ile; 18.000 TL miktarındaki altın bedelinin davalılardan alınarak davacıya verilmesine" ifadesinden sonra “sözkonusu bedele dava tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasına” ifadelerinin yazılması sureti ile hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 921.60 TL bakiye temyiz harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, 282.80 TL fazla alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 03.12.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.