MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ikramiye, ücret farkı, prim, aile yardımı, çocuk yardımı, giysi yardımı yol yardımı ve yakacak yardımı, fazla çalışma, yıllık izin ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili müvekkilinin 24.08.2006 tarihinde davalı işveren bünyesinde çalışmaya başladığını, 19.12.2006 tarihinde Belediye kadrosuna geçirildiğini, müvekkilinin altı ay şirket, altı ay Belediye kadrosunda gösterildiğini, her iki dönem arasındaki fark alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını, davacı işçinin 19.12.2006 tarihinde belediye işçi statüsünde işe başladığını, 21.04.2007 tarih, 26500 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 5620 sayılı Kamuda Geçici İş Pozisyonlarında çalışanların Sürekli İşçi Kadrolarına veya Sözleşmeli Personel Statüsüne Geçirilmeleri, Geçici işçi Çalıştırılması ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun"un yürürlüğe girdiği tarihte, 2/7 maddesi gereğince 2006 yılındaki çalışması altı aydan az olduğundan daimi işçi kadrosuna geçirilemediğini, davacının durumunun kamusal bir uygulamadan kaynaklı olduğunu, belediyenin buna müdahalesinin söz konusu olmadığını, beyanla davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının yıllık izin alacağı olup olmadığı uyuşmazlık konusudur.
Bilirkişice yıllık izin belgelerine göre davacının otuziki gün izin kullandığı kabul edilmiş ise de yedi günlük izin belgesi ölüm izni niteliğinde olup hesaplamaya eklenmesi hatalıdır. Yine yirmibeş günlük iznin ise ait olduğu yıl olarak 1. yıl ibaresi belgelerde geçmektedir. Bu nedenle dava dilekçesinde yer alan "ilk yıl iznine mahsuben 22 gün izin kullanılmıştır" ifadesi nazara alınarak belgelere göre hesaplanan süreden 22 gün daha çıkarılması hatalıdır.
3-Taraflar arasında ulusal bayram ve genel tatil alacağı olup olmadığı uyuşmazlık konusudur.
Dini bayram günlerinde çalışan işçilere, Belediyenin taraf bulunduğu toplu iş sözleşmesine göre, üç yevmiye ödendiği anlaşılmaktadır. Davacı tanıklarının, davacı dini bayramlarda çalışmışsa ücretinin ödendiği şeklindeki ifadeleri karşısında, davacı asil duruşmaya çağrılarak, kendi tanıklarının bu beyanına karşı diyecekleri sorulmalı, bayram günü ücreti almış ise kaç lira aldığı belirlenmeli ve ulusal bayram genel tatil alacağı buna göre değerlendirilmelidir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.