Tebliğname No : 2 - 2009/292765
MAHKEMESİ : Karaman 1. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 26/06/2009
NUMARASI : 2008/1106 (E) ve 2009/1304 (K)
SUÇ : Hakaret

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK"nın 125/1. maddesine göre belirlenen 3 ay hapis cezasının, 125/4. maddesi uyarınca 1/6 oranında artırılması sonucu 3 ay 15 gün yerine 3 ay 10 gün hapis cezasına hükmolunması, hükmün devamında 43/1. maddeye göre 1/4 oranında yapılan artırımın 3 ay 15 gün hapis cezası üzerinden yapılmış olması karşısında, bu husus mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak görülmüştür.
Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın adli sicil kaydına konu olan ve tekerrüre esas alınan Karaman Sulh Ceza Mahkemesinin 09.11.2006 tarih ve 2006/426 esas - 2006/727 karar sayılı ilamıyla kasten yaralama suçundan tayin olunan adli para cezasının miktarı itibariyle 1412 sayılı CMUK.nun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olduğu ve aynı Kanunun 305/son maddesi gereğince tekerrüre esas olmayacağı gözetilmeden, sanığın üzerine atılı suç için öngörülen seçimlik cezalardan tekerrürün varlığı gerekçe gösterilerek hem hapis cezasının tercih edilmiş olması hemde 5237 sayılı TCK.nun 58/6. maddesi gereğince sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve buna bağlı olarak denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,
2- 5237 sayılı TCK"nın 50/1. maddesine göre, “suçlunun kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlık ve suçun işlenmesindeki özellikler” göz önünde bulundurularak sanık hakkında hükmolunan kısa süreli hapis cezasının 50/1. maddede yer alan seçenek yaptırımlara çevrilip çevrilmeyeceğine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, “sanığın tekerrüre esas cezası bulunduğu” biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile sanık hakkında 50. maddenin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3- Adli sicil kaydında yer alan mahkumiyetin adli para cezası olması karşısında, 5237 sayılı TCK.nun 51/1. madde ve fıkrasının (a) bendine göre tayin olunan cezanın ertelenmesine yasal engel bulunmadığı belirlenen sanık hakkında, aynı fıkranın (b) bendinde belirtilen “sanığın suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda bir kanaatin oluşması” koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi ve Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde takdirin gerekçelerinin kararda gösterilmesi gerekirken, “sanığın tekerrüre esas cezası bulunduğu” biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile sanık hakkında 51. maddenin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 18/02/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.