Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/32679 Esas 2022/2623 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik
HÜKÜMLER : Beraat

1)Sanıklar hakkında özel belgede sahtecilik suçundan karar verilmesine yer olmadığına dair karara yönelik temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 223. maddesi hükmü ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15.07.2008 tarihli kararı karşısında, davayı sonuçlandırıcı nitelikte bulunmayan “karar verilmesine yer olmadığına” dair kararın, hüküm niteliğinde olmayıp temyizinin de mümkün bulunmadığı anlaşılmakla, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 318. maddesi gereğince REDDİNE, dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesine,
2) Sanıklar hakkında dolandırıcılık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Sanıkların, mağdurları telefondan arayıp, kendilerini polis, yüksek rütbeli subay, hakim, savcı ve çeşitli Devlet kurumlarında yetkili bürokrat olarak veya bu sıfata sahip şahısların yaveri ya da yardımcısı olarak tanıtıp menfaat temin ettikleri iddia edilen olayda, eylemlerin suç tarihi itibariyle ve lehe olan TCK'nin 157. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunu oluşturması ve bu suçun da sanıkların sorgu tarihlerinden inceleme tarihine kadar zamanaşımına uğraması sebebiyle, hükümlerden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 14.maddesi ile 5237 sayılı TCK'nin 158/1.maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin delillerin takdiri ile lehe yasa değerlendirmesinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gerekçesiyle bozma isteyen tebliğname görüşüne iştirak edilmemiştir.
Sanıklara yüklenen “dolandırıcılık” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımının, kesen son sebep olan sanıkların sorgusunun yapıldığı 03.11.2009 ile 09.12.2010 tarihlerinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanıklar hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen olağan dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 21.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.